آنالیز اتلتیکو لیورپول
| | |

تخته سیاه: آنالیز تاکتیکی اتلتیکومادرید – لیورپول – لیگ قهرمانان 20-2019

اتیلیکو مادرید حالا با یک وظیفه سخت روبرو شده بود؛ آنها باید در متروپولیتانو به مصاف مدافع عنوان قهرمانی لیگ قهرمانان یعنی لیورپول، که با یک روند شکست ناپذیر صدرنشین لیگ جزیره است، بروند.

لیورپول وارد زمین شد و از همان ابتدا قصد داشت بازی ای را به نمایش بگذارد که حدود هشت ماه پیش در همین زمین و میدان، آنها را به جام قهرمانی رسانده بود.

اما چیزی به طول نینجامید که سائول نیگوئز توانست در دقیقه چهارم بازی دروازه لیورپول را باز کند، و اینگونه نتیجه را مشخص کند.

ما در این آنالیز قصد داریم تا نشان دهیم که اتلتیکو چگونه توانست با دفاع کردن از تک گل خود، حاشیه امنیتی ایجاد کند و با پیروزی در بازی رفت، در ماه مارس با دستی پر در آنفیلد در دور برگشت به مصاف لیورپول برود.

در این آنالیز تاکتیکی قصد داریم تا شیوه و تاکتیک هر دو مربی یعنی سیمئونه و کلوپ را بررسی کنیم. میخواهیم بفهمیم برگ برنده سیمئونه چه بود و او چگونه توانست قرمزهای آنفیلد را شکست دهد.

ترکیب اولیه اتلتیکومادرید و لیورپول

سیموئنه با بازی دادن به رنان لودی و توماس لمار در جناح چپ، کلوپ را غافلگیر کرد. در حالی که انتظار می رفت نیگوئز در دفاع و ویتولو در سمت چپ خط میانی صف آرایی کنند. همچنین موراتا به قوی ترین شرایط تیم اتلتیکویی که ممکن بود ببینیم بازگشت.

لیورپول نیر بر حسب عادت از یازده مهره اصلی خود استفاده کرد. فابینو، واینالدوم و هندرسون در خط میانی ظاهر شدند. همچنین کلوپ روی نیمکت بازیکنانی از جمله کیتا، چمبرلین و میلنر را در اختیار داشت.

اتلیکو مادرید با خبر از ضد حمله های زهردار لیورپول

مشخص بود که اتلتیکو از ضدحملات برق آسای لیورپول با خبر است و برای همین حتی بعد از گل اولی که به ثمر رساندند، سعی کردند بازی را در اختیار بگیرند تا بدین روش بتوانند مانع از بازی سازی لیورپول شوند.

برای مثال در همان صحنه کرنر سرخ و سفید های مادریدی که برایشان گل پیروزی بخش را به ثمر آورد؛ میتوان به صورت واضح مشاهده کرد که چهار بازیکن اتلتیکو در پشت محوطه جریمه لیورپول جاگیری کرده اند تا مانع از شروع مجدد یا ضدحمله طوفانی لیورپول شوند.

آرایش چهار بازیکن اتلتیکو پشت محوطه جریمه لیورپول برای جلوگیری از ضدحمله قرمزهای آنفیلد

سلاح سری دیگری که سموئنه در این بازی از آن رو نمایی کرد آن بود که بازیکنان تلاش میکردند از بازی سازی و شروع مجدد دروازه بان آنفیلدی ها جلوگیری کنند. دروازه بانی که این توانایی را دارد به یک باره تیم را از فاز دفاعی به فاز حمله ببرد. برای همین در جای جای بازی مشاهده می شد که همواره بازیکنانی از اتلتیکو به سمت الیسون هجوم می آوردند تا از ارسال او و در نتیجه فراری سریع از سوی بازیکنی همچون صلاح و در آخر خلق یک موقعیت جلوگیری کنند. همین امر باعث شد تا آلیسون بکر در این بازی کمترین میزان پخش توپی را که تا حالا در دوران دورازه بانی خود در سال 2020 داشته بود را تجربه کند.

البته نمیتوان به اتلتیکو به خاطر این سبک بازی ایرادی وارد کرد. زیرا لازم بود تا بازیکنی همچون موراتا با مزاحمتی که برای الیسون ایجاد میکرد برای هم تیمی هایش فرصت یارگیری را فراهم کند. همچنین با این سبک از بازی دفاعی توانستند از میزان پاس ها و ارسال های موقیت ساز لیورپولی ها به طور چشمگیری جلو گیری کنند.

هرگاه لازم است عقب بنشین

اتلتیکو فورا بعد از گل زود هنگام و سرنوشت ساز،  سیستم خود را به 2-4-4 یعنی یک سیستم منسجم و نفوذ ناپذیر اما کم تحرک تغییر داد. همین تغییر سیستم سبب شد تا فضا برای لیورپولی ها تنگ تر شود و مهاجمان آنها از جمله محمد صلاح و مانه نتوانند از خط دفاعی عبور کنند و همچنین این سبک عملا فرمینو را مهار کرد.

قرمز پوشان آنفیلد با وجود داشتن موقعیت 71.85 درصدی، هیچ تهدیدی نتوانستند روی دروازه اتلتیکو خلق کنند. این دومین بازی بود که لیورپول زیر نظر کلوپ انجام داد و در آن هیچ شوت در چارچوبی ثبت نکرد.

نکته قابل توجه دیگر در این بازی پرس اتلتیکو بود که باعث میشد ما به ندرت شاهد آرایش یافتن خط دفاعی لیورپول شویم. این کار عمدتا توسط یکی از دو مهاجم مخصوصا آنخل کوره آ انجام می شد که گاهی اوقات یکی از هافبک ها نیز به کمک او می آمد. این پرسینگ باعث میشد تا لیورپول مجبور به پاس های رو به عقب شود و اتلتیکو هم نیاز نباشد زیاد خود را به زحمت بیندازد. اتلتیکو صبورانه عقب نشست و اجازه داد تیم حریف پاس کاری های خود را انجام دهد و بالاخره خسته شود و یک پاس اشتباه از آنها سر بزند. اگر هم به آمار و ارقام نگاهی بیندازیم متوجه ضعف پاسکاری بین بازیکنان لیورپول در این بازی میشویم.

آرایش 4-4-2 دفاعی اتلتیکو

این فشارها سبب شد تا بازیکنان لیورپول به طور مستمر مجبور به تغییر جناحین شوند.281 پاس به جناحین توسط لیوپولی ها آماری است که در این بازی به ثبت رسیده است. و این تعداد تغییر جناحین توسط لیورپولی ها برای بار اول در سه فصل گذشته بود که هیچ ثمری برایشان نداشت و بازی را سرانجام واگذار کردند.

چینشی غافلگیر کننده

همانطور که توضیح دادیم سیمئونه با انتخاب لمار و لودی در سمت چپ کلوپ را غافلگیر کرد. این امر به طور واضح در جهت مهار صلاح انجام شد و لمار و لودی بیش از هر بازی دیگری در این فصل نقش تدافعی را برعهده داشتند و به خوبی توانستند وظیفه خود را انجام دهند و عملا صلاح را متوقف کنند.

لودی با دقت صلاح را زیر نظر داشت و مانع از پیش روی او می شد. هرگاه آلیسون، فندایک یا آرنولد توپی را برای صلاح ارسال می کردند، او خود را سریع به صلاح نزدیک می کرد و مانع از حرکت او میشد، و این گونه توپ را دوباره از آن خود می کرد. او موفق به 15 توپ ربایی حیرت انگیز شد که نمایشی خیره کننده برای این بازیکن برزیلی به حساب می‌آید.

لودی در اغلب دقایق چسبیده به صلاح بازی می کرد تا اجازه حرکت را به ستاره مصری ندهد
لوذی از بدنش برای مهار صلاح استفاده می کرد

اتلتیکویی ها با این روش توانستند صلاح را مهار کنند. صلاح که نتوانسته بود از توپ های ارسالی استفاده چندانی کند تصمیم گرفت عقب تر بازی کند. همین اتفاق در سمت دیگر برای مانه افتاد.

در نتیجه با ازدحام بازیکنان عملا مهاجمان لیورپول متوقف شدند و سرخ و سفید های مادریدی بازی را با روشی بسیار موثر تحت کنترل خود درآوردند.

تغییرات ناموفق کلوپ

پس از کارت زردی که مانه دریاف کرد کلوپ تصمیم گرفت او را تعویض کند. او دیووک اوریگی را به جای مانه به زمین فرستاد. کمی بعد هم تعویضی دیگر انجام شد و چمبرلین به جای صلاح به زمین رفت.

این تغییرات نیز فایده ای برای لیورپول نداشت. اوریگی نیز همچون صلاح و مانه مجبور به حرکت های عرضی بود که در نهایت با رسیدن به دفاع مستحکم اتلتیکو متوقف می شد و توپ را واگذار می کرد. چمبرلین هم فرصت مانور آنچنانی در میانه میدان پیدا نمی کرد و هرگاه به دنبال روزنه ای برای نفوذ می گشت با چیزی جز خط دفاعی بتنی اتلتیکو برخورد نمی کرد. به همین خاطر آنها به بازی از راه دور یعنی ارسال ها و پاس های بلند و با فاصله زیاد روی آوردند. همین سبک بازی سبب شد تا میانگین فاصله شوت زنی20.54 متری توسط لیورپولی ها در این بازی به ثبت برسد.

کلوپ سعی کرد تمرکز میانه زمین را بیشتر کند ولی اوریگی زیادی در عرض بازی میکرد و فیرمینو زیادی در عمق حرکت می کرد

اینگونه اتلتیکویی ها تعویض های مرد معمولی یعنی یورگن کلوپ را نیز ناکام گذاشتند.

نتیجه گیری

این بازی بدون شک یک مسترکلاس تاکتیکی از سیمئونه بود. شاید تصور برخی این باشد که آنها فقط خوش شانس بودند که گل زود هنگامی به ثمر رساندند. اما آنها یک کلاس درس 86 دقیقه ای در رشته دفاع کردن به رقیبان ارائه کردند و لیورپول نتوانست طی این مدت راهی برای شکست دادن اتلتیکو پیدا کند.

البته همانطور که کلوپ در نشست خبری خود گفت یادمان نرود که نمیتوان لیورپول را بازنده معرفی کرد چون هنوز بازی تمام نشده و یک نیمه نود دقیقه ای دیگر در آنفلید باقی است.

نوشته‌های مشابه

5 دیدگاه

دیدگاهتان را بنویسید