تخته سیاه: آث میلان 20-2019 ، چگونه پیولی میتواند آنها را از نظر تاکتیکی ارتقا دهد
آث میلان تا به اینجای کار، فصل شوکه کنندهای را سپری کرده است. بعد از انتصاب مارکو جامپائولو به عنوان سرمربی به دلیل عملکرد فوقالعاده در سمپدوریا، شروع ناامید کننده در آغاز مسابقات باعث شد تا در اوایل اکتبر از سمتش اخراج شود. بلافاصله استفانو پیولی، سرمربی سابق لازیو، اینتر و فیورنتینا جانشین وی شد، اما تیم تحت رهبری او نیز به فراز و نشیب های خود ادامه داد. در حال حاضر میلان در جایگاه دهم جدول سری آ قرار دارد. بعد از به خدمت گرفتن زلاتان ابراهیمویچ و پیروزی برابر کالیاری، سرانجام امیدواری هایی در میان هواداران شکل گرفت. هنوز، اما پیشرفتهای زیادی لازم است تا میلان بتواند در نیم فصل دوم برای رسیدن به رقابتهای اروپایی رقابت کند. در این مقاله راهحلهای مختلفی را که پیولی جهت پیشرفت تاکتیکی میلان میتواند اجرا کند، بررسی خواهیم کرد.
آنالیز تاکتیکی: ترکیب میلان و گزینه های موجود
بی سر و صدا این را زمزمه کنید، ترکیب میلان واقعا خیلی خوب است. یارگیری آنها در چند سال گذشته در حقیقت بسیار هوشمندانه بوده است. مشکل اینجاست که مربیان آنها نتوانستهاند یهترین عملکرد را از گزینههایی که در اختیار دارند بگیرند. وینچنزو مونتلا، جنارو گتوزو، جامپائولو و اکنون پیولی همگی این شانس را داشتند که از این ترکیب مستعد بهره ببرند، اما ناموفق بودند. در حقیقت، پیولی بدترین درصد برد را در بین این مربیان داشته، بنابراین قطعا فشاری لازم است تا پیولی چیزی را تغییر دهد.
با نگاهی به ترکیب، آنها با جیانلویجی دوناروما یک دروازهبان خارقالعاده را در تیمشان دارند. همچنین برخی از جذابترین فول بکهای ایتالیا را نیز در اختیار دارند، آندرا کونتی که در آتالانتا خوش درخشید و داویده کالابریا که محصول آکادمی میلان است را در سمت راست و تئو هرناندز اسپانیایی و ریکاردو رودریگز باتجربه را در سمت چپ در ترکیب خود دارند.
در مرکز خط دفاع، آلیسیو رومانیولی ملی پوش ایتالیایی که برای باشگاه و تیم ملی درخشان ظاهر شده و ماتئو موساچیو که یک دفاع وسط باتجربه به شمار میرود. ماتیا کالدرا نیز بعد از یک دوره ناامید کننده که نتوانست جایگاهی برای خود بعد از درخششی که در آتالانتا داشت در تیم پیدا کند، به تازگی اینجا را ترک کرده است. جایگزین او در ترکیب سیمون کیائر است که تجربه بیشتری را همراه خود دارد. علاوه بر این، لئو دوراته نیز به نظر میرسد اگر فرصتی برای نشان دادن خودش پیدا کند، میتواند به عضو مهمی از ترکیب تبدیل شود.
در خط هافبک، اسماعیل بنناصر و راد کرونیچ دو خرید برجسته تابستان بودند، به ویژه بن ناصر، استعدادی جذاب در میانهی میدان با قدرت پاس و دریبلینگ بالا برای عبور از خطوط دفاعی حریف و جلو بردن توپ است. او تاکنون امیدوار کننده ظاهر شده است، اما قطعا باید انتظار چیزهای بیشتری را هم داشته باشیم. فرانک کسیه همچنان یک هافبک خیلی خوب است در حالی که تعداد زیادی از بازیسازهای مستعد مانند لوکاس بیلیا، بوناونتورا، هاکان چالهان اوغلو، لوکاس پاکتا و سوسو در ترکیب حضور دارند.
در حمله، به نظر با ورود زلاتان، کریستوف پیوتک تیم را ترک میکند، اما توانایی مرد سوئدی برای رهبری خط حمله و نیز برگشت به عقب برای بازیسازی میتواند گزینه خوبی در صورت ماندن مهاجم لهستانی باشد. علاوه بر اینها، گزینه هایی سریع و خلاق مانند سامو کاستیخو، رافائل لیائو و به ویژه آنته ربیچ حضور دارند. همانطور که متوجه شدید، ترکیب خوبی است و در صورتی که به خوبی هدایت شوند میتوانند به شیوههای مختلفی بازی کنند.
1: 3-3-4- ادامه راه با سرعت بیشتر
میلان در اکثر مواقع شکلهای مختلفی از 3-3-4 را زیر نظر گتوزو، جامپائولو ( 2-1-3-4 یا 1-2-3-4) و پیولی اجرا کرده است اما در همه آنها نبود سرعت به چشم میخورد. سوسو و چالهان اوغلو در حرکات عرضی برای افزودن انتخابها مابین خطوط و کارهای ترکیبی به خوبی عمل میکنند، ولی با حضور آنها در پست وینگر، میلان از نبود بازیکنانی که در عمق حرکت کنند رنج میبرد. این چیزی است که باید تغییر کند به ویژه با حضور ابراهیمویچ 38 ساله که تهدید لازم را که تیمها در پشت دفاع لازم دارند، ایجاد نمیکند. اگرچه چنین عملکردی را امثال لیائو و ربیچ میتوانند به اجرا بگذارند.
پیولی میتواند از 3-3-4 ای که در دفاع به 1-5-4 تبدیل میشود استفاده کند. در این حالت چهار مدافع عالی خودش یعنی کالابریا، موساچیو، رومانیولی و هرناندز را خط دفاعی داشته باشد، برای 3 نفر میانی هم بنناصر، کسیه و بوناونتورا گزینههای خوبی هستند. پاکوئتا نیز میتواند به جای بوناونتورا به کارگرفته شود و یا چالهان اوغلو، که البته هافبک ایتالیایی در خطوط جلوتر مشارکت موثرتری خواهد داشت. در دو طرف ابراهیمویچ، لیائو و ربیچ میتوانند در حرکات عمقی و فرارها با حمایت فول بکها مفید واقع شوند. این سیستم میلان را به تیمی پویا و انرژیکتر به همراه کنارههای خطرناک و دویدن بیشتر در خط حمله تبدیل خواهد کرد.

یک نمونه از حرکات عرضی و رو به داخل لیائو در سمت چپ را که با سانتر عالی او و در نهایت ضربه سر ابراهیمویچ که به تیر دروازه برخورد کرد را مشاهده کردیم. در مجموع، این سیستم با توجه به اینکه میلان از آن بسیار استفاده کرده است محتمل به نظر میرسد با این تفاوت که از بازیکن خلاق به جای دونده در گوشهها استفاده شده است، که موجب میشود ساختار تهاجمی میلان اکثرا بسیار شلوغ باشد و از حرکات سرعتی و فرارها در اطراف محوطه جریمه بیبهره گردند.
2: 3-4-3 – کنترل و کنارههای برنده
اگر پیولی تصمیم بگیرد که 3-3-4 خودش را رها کند، میلان ترکیبی دارد که به خوبی میتواند سیستم 3-4-3 را جایگزین آن کند. خرید جدید آنها کیائر در آتلانتا به ندرت بازی میکرد، بنابراین شاید آماده حضور سریع در ترکیب نباشد، اما مرد دانمارکی قطعا میتواند در نقش مدافع وسط مرکزی ظاهر شود. علاوه بر این، کالابریا میتواند مدافع وسط سمت راست با قابلیت حمل توپ و دریبلینگ به سمت جلو باشد، که کونتی فضای خالی را پوشش خواهد داد. در سمت مقابل، هرناندز برای یک پست تهاجمیتر یک گزینه عالی خواهد بود. کسیه و بنناصر دابل پیوت را ایجاد میکنند و پاکوئتا یا سوسو میتوانند به عنوان هافبک تهاجمی در فضاهای خالی سمت راست به کار گرفته شوند. در حالی که ابراهیمویچ مرکز خط حمله خواهد بود، ربیچ در سمت چپ وظیفه فرارهای عمقی و افزدون تحرک به آن سمت را بر عهده میگیرد. البته، این نقش را لیائو نیز میتواند اجرا کند.
همان طور که میبینید، این ساختار پوشش مناسبی از کانالهای افقی و عمودی به میلان خواهد داد که احتمالا موجب بهبود بازی تهاجمی تیم خواهد شد. که نکته بسیار مهمی است، زیرا آنها تنها 18 گل در 19 بازی لیگ به ثمر رسانده اند، تنها اودینزه و دو تیم قعر جدولی برشا و اسپال آمار بدتری دارند.

تغییر بسیار بزرگی خواهد بود که به طور ناگهانی بازی را با 3 دفاع شروع کنند، اما پیولی میتواند ساختار فوق را تنها در بخش تهاجمی استفاده کند و با همان 4 دفاع به کار خود ادامه دهد. به این شکل که کالابریا در نقش دفاع راست قرار گیرد و کونتی در جلوی آنها به عنوان یک هافبک راست بازی کند. در سمت مقابل، هرناندز به دفاع چهار نفره اضافه میشود و ربیچ نیز در سیستم 4-4-1-1 هافبک چپ خواهد بود. به این ترتیب بخش دفاعی میلان شکل خواهد گرفت، که بسیار خوب خواهد بود اگر شکست برابر آتالانتا را در نظر نگیریم، همان ساختار را حفظ نمایند، اگرچه بخش هجومی تیم تغییر خواهد کرد.

3: 3-4-1-2 – انرژی و سرعت
انتخاب مشابه دیگر ساختاری است که در تصویر زیر پیشنهاد شده است، سیستم 2-1-4-3 . این ترکیب بر پایه ضد حملات است که در آن ربیچ نقشی مشابه آنچه در آینتراخت فرانکفورت داشت ایفا خواهد کرد و در پشت 2 مهاجم قرار میگیرد. در اینجا ابراهیمویچ، لیائو و ربیچ را در اطراف خود خواهد داشت در حالی که کنارهها نیز توسط کونتی و هرناندز مورد هجوم قرار خواهند گرفت. این سیستم احتمالا میلان را در ضد حملات مرگبار خواهد ساخت، اما با نبود هافبک سوم کنترل مالکیت در نواحی میانی زمین بسیار دشوار خواهد بود. اگرچه با فرارهای مرد کروات که اکنون در نواحی میانی زمین حضور خواهد داشت بسیار شکل پویاتری خواهد داشت.

4: 2-4-4 – استحکام و ثبات
پیشنهاد چهارم و آخر ما شیوه ای کنشگرا بر پایه مالکیت در میانههای زمین و حرکات تهاجمی فول بکها از کنارههای زمین که منجر به ارسال توپ برای لیائو و ایبرا خواهد شد. این ساختار با حضور سوسو یا پاکوئتا در سمت راست برای حرکات عرضی و بوناونتورا یا چالهان اوغلو در سمت جپ شکل خواهد گرفت. این روش احتمالا استحکام بیشتری خواهد داشت و ثبات بیشتری را در دفاع ایجاد میکند نسبت به اینکه کلا به یک شیوه جدید روی بیاورند. همچنین، مناسب برخی از بازیکنان باتجربه این تیم خواهد بود که در پستهای تخصصی خود به کار گرفته شوند.

البته قابل ذکر است که ابراهیمویچ به ندرت در سیستم دو مهاجمه تاثیرگذاری عالی خود را داشته است و اغلب به عنوان تک مهاجم بازی کرده است و نقطه مرکزی حملات تیمش بوده است. ایجاد زوج و همکاری با مهاجم جوان پرتغالی میتواند فوقالعاده باشد، اما ممکن است در نهایت بهترین روش تهاجمی برای میلان را به وجود نیاورد.
نتیجه گیری:
همانطور که این آنالیز نشان داد، شیوهای مختلفی وجود دارد که پیولی میتواند میلان را از نظر تاکتیکی در نیم فصل دوم بهبود ببخشد. چیزی که بسیار واضح است این نکته است که او باید انرژی و سرعت را به ساختار هجومی تیم تزریق کند، به ویژه در اطراف ابراهیمویچ که اکنون نقطه مرکزی حملات میلان خواهد بود. اسطوره سوئدی با تحرکات در اطرافش عملکرد بهتری خواهد داشت، بنابراین فارغ از اینکه پیولی چه سیستمی را به کار خواهد گرفت، حرکات در اطراف ایبرا باید در اولویت قرار گیرد. پس از آن میلان میتواند به اندازه کافی ارتقا بیابد تا به اهدافی که در فاز تهاجمی دنبال میکند، دست یابد.