رابرت لواندوفسکی: من هنوز هم اعتقاد دارم که بایرن در فینال لیگ قهرمانان اروپا پیروز خواهد شد
مهاجم پرتلاش لهستانی رازهای گلزنی، احترام زیاد وی به گواردیولا و کلوپ و چگونگی پیوستن او به منچستر یونایتد را فاش کرد.
رابرت لواندوفسکی وقتی به آیپد نگاه می کند لبخند می زند. او با تمرکز کامل روی صفحه می گوید: “من به این بازی بسیار افتخار می کنم.” مهاجم بایرن مونیخ از یکی از بهترین عملکردهایش صحبت، شبی که در نیمه نهایی لیگ قهرمانان اروپا مقابل رئال مادرید چهار گل برای بوروسیا دورتموند به ثمر رساند، و پس از آن شب لواندوفسکی نیازی به اثبات قهار بودن در گلزنی ندارد.
24 آوریل 2013 بود و تیم فوق العاده دورتموند تحت هدایت یورگن کلوپ در حال اوج گیری بود. لواندوفسکی جزییات مربوط به بازی رفت در وست فالن را فراموش نکرده است. او می گوید:
“اگر مقابل رئال در مرحله نیمه نهایی چهار گل بزنید، چیز خاصی است. شما هرگز فراموش نمی کنید. بهترین گل؟ سوم – این یکی.”
لواندوفسکی در مورد این گل می گوید. او به سه لمس احتیاج داشت: یکی برای کنترل توپ، یکی برای یک عقبگرد درخشان و دیگری برای چسباندن توپ به کوشه طاق دروازه رئال. او می گوید:
“من فضای زیادی نداشتم. من دیدم توپ به سمت من می آید. دیدم پپه از سمت راست آمده است، دیدم ژابی آلونسو از سمت چپ در حال آمدن است. اما من خیلی روی مهارتهایم تمرکز داشتم. من زیاد فکر نکردم من فقط می خواستم آنچه را که من انجام می دهم انجام دهم: گل.”
“شما زمان زیادی ندارید. اگر خیلی طولانی یا زیاد فکر کنید، گاهی اوقات اشتباه است. اگر یک ایده دارید و از لحظه اول آن را می دانید، این کار را انجام دهید. شوت. فضای کمتری در محوطه داشتم. خیلی فکر کنید، مدافع می آید جلوی شما را مسدود می کند.”
هفت سال از شب می گذرد و مهاجم لهستانی هنوز منتظر است. لواندوفسکی از زمان شکست دورتموند توسط بایرن در ومبلی در مه 2013 به فینال اروپا راه نیافته است. پس از پیوستن به بایرن در سال 2015، او از فینال فاصله گرفت و در سه مرحله نیمه نهایی و یک چهارم نهایی، سال گذشته، شکست خورده است.
در حالی که شایعاتی درباره افت بایرن وجود دارد، قهرمان بوندس لیگا پیش از بازی رفت مرحله یک هشتم نهائی مقابل چلسی در استمفورد بریج، روز سه شنبه، در وضعیت خوبی قرار دارد. آنها پس از اخراج نیکو کواچ، با هانس فلیك به عنوان مربی موقت از نوامبر گذشته، خودشان را به در صدر جدول لیگ رسانده اند.
لواندوفسکی می گوید:
“بازیکنان احساس اطمینان بیشتری دارند زیرا آنها می دانند مربی از آنها چه می خواهد. ارتباطات بسیار بهتر است. من هنوز معتقدم که روزی در فینال لیگ قهرمانان اروپا بازی خواهیم کرد و برنده خواهیم شد. “
او می گوید:
“حالا همه درباره تاکتیک ها چیزهای زیادی می دانند. قبل از بازی شما نمی توانید بگویید: امروز، من این حرکت را امتحان می کنم. این غیرممکن است اما اگر بدن شما این حرکت را بشناسد، این تکنیک، در یک لحظه عالی به کمک خواهد آمد.”
“من تمرین شوت زنی می کنم و گاهی اوقات می توانید فکر کنید: مهم نیست، فقط تمرین است. اما نه اگر تمرکز کنید شاید در بازی راحت تر باشد. اگر در طول تمرین 20 شانس داشته باشید و 20 گل بزنید، شاید احتمال گلزنی در بازی هم بیشتر شود.”
او گفت:
“در دورتموند شرط می بستیم که اگر 10 گل بزنم، یورگن کلوپ 50 یورو به من بدهد. اولین دوره های تمرین، من سه یا چهار گل می زدم. سپس بعد از پنج، شش، هفت هفته من هفت، هشت گل می زدم. بعد از گذشت سه ماه، در هر تمرین بیشتر از 10 گل می زدم. پس از چند هفته، یورگن گفت: “بیشتر نه، این برای من خیلی زیاد است. من نمی خواهم دیگر به شما پول بدهم.” این بخشی از ذهنیت من بود. این برای من بسیار مفید بود.”
لواندوفسکی در هنر گلزنی جذاب است. او خودخواهی را یک فضیلت می داند و توضیح می دهد که مهاجمان با بازیکنان دیگر متفاوت فکر می کنند. او می گوید:
“شما می توانید خیلی خوب بازی کنید. شما می توانید پاس بدهید، شما می توانید سانتر کنید، اما اگر می خواهید تقریباً در هر بازی گل بزنید، باید ذهنیت خود را تغییر دهید. این طور نیست که سوئیچ را عوض کنید: خوب ، اکنون من گل می زنم. شاید 70٪ از ذهن شما باشد و نه مهارت های بدنی شما. همه نمی توانند مانند یک مهاجم بازی کنند. “
او می گوید:
“هر کاری که قبل از بازی انجام می دهید، برای حفط تمرکز در سطح بالا مهم است. مغز اطلاعاتی را دریافت می کند که چیز مهمی در حال رخ دادن است. من چند کار را انجام می دهم. مثلا اگر همیشه اول کفش پای چپ را بپوشم متمرکزتر می شوم.
زمانی بود که به نظر می رسید نقش سنتی شماره 9 از مد خارج شده است. وقتی پپ گواردیولا در بایرن بود، مردم از این سوال پرسیدند که آیا او به لواندوفسکی بازی خواهد داد، که پاسخ او این بود که در نه دقیقه مقابل ولفسبورگ در سپتامبر 2015 پنج گل به ثمر برساند. این رابطه شکوفا شد و لواندوفسکی فکر می کند سرمربی منچسترسیتی او را به یک بازیکن باهوش تر تبدیل کرد.
لواندوفسکی می گوید:
“وقتی پپ به بایرن مونیخ آمد، مردم فکر کردند که ما بدون شماره 9 بازی خواهیم کرد. برای من، اینگونه بود: شاید من باید سعی كنم به سبك دیگری بازی كنم.”
“من از پپ چیزهای زیادی آموختم. ما در مورد تاکتیک های زیادی صحبت کردیم و برای من چیز جدیدی بود. می دانستم که اگر بتوانم با ذهن و ایده هایش، درباره تاکتیک ها و درباره مهاجمان، برای گواردیولا بازی کنم، این برای من خوب خواهد بود. در فوتبال مدرن بازی بدون مهاجم بسیار دشوار است. من این شکل بازی را برای سال زیادی ندیده ام. “
لواندوفسکی از دید تاکتیکی گواردیولا و مدیریت آقای کلوپ را ستایش می کند. او می گوید:
“آنها مربیان متفاوتی هستند اما اگر از هر دو ترکیب استفاده کنید، این کمال فوتبال خواهد بود.”
او با تعجب از لیورپول به عنوان “یک ماشین” صحبت می کند که چگونه کلوپ آن را به یک انسان تغییر داد. “
“او یک فرد شگفت انگیز است. مهم نیست که چه می گوید: شما او را باور دارید. همه چیز از قلب نشات می گیرد.”
“قبل از اینکه با زبان بدن خودم مشکلات زیادی داشته باشم – بیشتر بودن در بازی و تمرین. زبان بدن من همین بود. بعضی اوقات باید عصبانی تر شوید. برای من که هرگز اتفاق نمی افتد. “
“من مجبور شدم تغییر کنم. این تحت هدایت تحت کلوپ بود. او به من می گفت گاهی اوقات نمی داند عصبانی هستم یا خوشحالم. هیچ کس دوست ندارد چیزی را در خود تغییر دهد. این کار آسانی نبود اما می دانستم که می خواهم بازیکن بهتری باشم و به مرحله بعدی کار خودم که باید شروع می کردم حرکت کنم. “
لواندوفسکی تقریباً در سال 2012 با یک مدیر بزرگ دیگر ارتباط برقرار کرده است. او می گوید:
” سر الکس فرگوسن “
وی گفت:
“من بعد از دو سال بازی در دورتموند با او صحبت کردم، و در آن زمان واقعاً به فکر انتقال به منچستریونایتد بودم. به خاطر فرگوسن و به دلیل منچستریونایتد. بوروسیا دورتموند گفت: نه.
این اولین باری بود که من در مورد این حرکت فکر می کردم زیرا اگر از طریق سر الکس فرگوسن یک تماس تلفنی دریافت کنید، برای یک بازیکن جوان این اتفاق شگفت آور است. این یک روز خاص برای من بود. “
گمانه زنی ها در مورد پیوستن به مادرید از بین رفته است. لواندوفسکی در بایرن مستقر است اما او هنوز به دنبال اضافه کردن لایه های اضافی به بازی خود است. او می گوید:
“من می خواهم مدت طولانی بازی کنم. من 31 ساله خودم را حس نمی کنم و هر کاری که الان انجام می دهم برای این است تا من را برای پنج، شش سال آینده در صدر نگه دارد. من نمی خواهم یک مهاجم باشم که 90 دقیقه در محوطه منتظر توپ می ماند. من دوست ندارم در طول بازی 10 بار توپ را بدست آورم. برای من کافی نیست، آن بازی ها را دشوار می دانم.”
“گاهی اوقات شما باید در آنجا در انتظار توپ باشید و اگر در 90 دقیقه یک بار آن را دریافت کنید، باید آماده باشید. اما من می گویم: من می خواهم بخشی از تیم باشم، این بازی، می خواهم حرکت کنم و پاس بدهم و نه فقط منتظر توپ باشم. به همین دلیل من همیشه به دنبال فضایی برای گرفتن توپ و پیدا کردن هم تیمی هایم هستم. من هنوز هم می توانم روی پیشرفت خودم کار کنم. مثلا؟ شاید شوت از راه دور باشد. “