بر‌خواسته از خاکستر جنگ تولدت مبارک قیصر فوتبال جهان
اختصاصی فوتبال۷۲۴
امروز ،سالروز تولد اسطوره فوتبال المان و جهان فرانتس بکنباوئر ملقب به قیصر و امپراطور است
او زندگی پر فراز و نشیب اما همیشه سرشار از افتخاری داشته است
در این دست نوشته قرار است نگاهی به زندگی پر افتخار این بازیکن بزرگ بیندازیم
بکنباوئر در روز یازدهم سپتامبر ۱۹۴۵ در یکی از محله‌های شهر مونیخ در ایالت بایرن در جنوب آلمان به دنیا آمد. او فوتبال را در باشگاه “sc مونیخ ۱۹۰۶”، یکی از تیم‌های محلی زادگاهش، آغاز کرد و سپس در ۱۳ سالگی به بایرن مونیخ پیوست؛ تیمی که در آن زمان دومین تیم بزرگ و موفق شهر بود.
فرانتس بکنباوئر ، یکی از موفق ترین بازیکنان فوتبال آلمان ، این جمعه 75 ساله می شود.
و سال جدید یک نقطه عطف برای مرد معروف به قیصر است
آلمانی زاده شده برای امپراطوری
وی در مصاحبه ای برای 51 سالگی گفت:
“باید بگویم که برای اولین بار در زندگی ام ، این سن مرا وادار به فکر کرده است. سایر تولدها فقط از کنار من گذشتند. اما من فکر می کنم این همه بخشی از زندگی است.
امسال بکنباور قرار است که تاریخ ویژه را در کنار خانواده اش جشن بگیرد
او از زندگی “بسیار راضی” است.
“شما به ناچار به نقطه ای می رسید که به ماهیت زندگی بپردازید. چه زمانی زمان مرگ شما فرا می رسد؟ و در چه شرایطی؟
جهان به اندازه کافی بزرگ است
مطمئناً به اندازه کافی امکان وجود دارد که در آن شما ممکن است به سرانجام برسید. اما با نگاه به گذشته ، من بسیار خوشحالم. و این مهمترین چیز است.
فرانتس بکنباوئر تنها چند ماه پس از تسلیم آلمان در جنگ جهانی دوم متولد شد و در کنار پدر و مادر و برادرش در گیزینگ ، مونیخ ، در جنوب شرقی آلمان
بزرگ شد.
او ابتدا در کودکی در خیابان های اطراف محله خود بازی می‌کرد و به زودی کار خود را در sc 1906 مونیخ آغاز کرد. او قصد داشت به بزرگترین رقبای بایرن در آن زمان یعنی 1860 مونیخ منتقل شود اما این اتفاق نیفتاد.
وی گفت:
“من در گیزینگ بزرگ شدم و مونیخ1860 یك قسمت از شهر بود. بایرن در شوابینگ بود
این فاصله زیادی برای ما بود.
اما بعد از آن یک بازی بین تیم بچه های مدرسه 1906 و 1860 نظر من تغییر‌کرد. مدافع میانی آنها خیلی دوستانه نبود. او در طول بازی به من سیلی زد و با این کار ذهنم را تغییر داد من به سال 1860 نمی روم !
آنچه بعد اتفاق افتاد ، انتقال به بایرن بود ، جایی که او به یکی از شخصیت های اصلی باشگاه تبدیل شد و تقریباً همه چیزهایی را که فوتبال اروپا ارائه می داد ، به دست آورد
چهار عنوان قهرمانی بوندس لیگا
چهار جام آلمان
جام برندگان جام یوفا
جام اروپا (سه بار از 1974 تا 1976).
و در مورد تیم ملی هم همینطور بود. او به عنوان بازیکنی با آلمان غربی که در آن زمان بود ، در سال 1972 به قهرمانی اروپا رسید و پس از آن با قهرمانی در جام جهانی در سال 1974 ، به پیروزی رسید.
او حرفه بازیگری خود را در ایالات متحده با دو فصل در نیویورک کوسموس تمام کرد ، و برنده عنوانی با هامبورگ در این بین شد.
سپس آلمان غربی را به عنوان مربی در سال 1990 به عنوان قهرمان جام جهانی هدایت کرد
سالی که اتحاد دوباره این کشور انجام شد.
در سالهای اخیر بکنباوئر به ندرت در انظار عمومی دیده شده است. حتی بازدید از آلیانز آرنا برای دیدن بایرن مونیخ دیگر بخشی از کارهای معمول او نیست.
قیصر به عنوان یک بازیکن ، با تجزیه و تحلیل دقیق خود همیشه محور اصلی بود. وی پس از یک شکست در بایرن گفت:
من هنوز درباره این فکر می کنم تیم من امشب کدام ورزش را انجام داد. مطمئنا این فوتبال نبود.”
بکنباوئر در ۱۹ سالگی سه بازی ملی در تیم جوانان را در کارنامه‌ی خود ثبت کرده بود. او که به “قیصر” عالم فوتبال شهرت دارد، در پانزدهمین بازی ملی خود در پیراهن تیم ملی بزرگسالان آلمان، در فینال به‌یادماندنی جام جهانی ۱۹۶۶، در ورزشگاه ویمبلی لندن در برابر تیم میزبان، انگلیس به میدان رفت.
“بازی قرن”
فرانتس بکنباوئر در جام جهانی ۱۹۷۰ مکزیک، در دیدار تاریخی مرحله‌ی نیمه‌نهایی برابر ایتالیا نیز حضور داشت؛ پیکاری که به “بازی قرن” شهرت یافت و در نهایت با نتیجه ۴ بر ۳ به سود حریف پایان یافت و سبب شد که آلمان از رسیدن به فینال محروم بماند.
در این دیدار بکنباوئر که یکی از مهره‌های کلیدی تیم آلمان محسوب میشد، علیرغم آسیب‌دیدگی شدید استخوان ترقوه‌اش به بازی ادامه داد.
او اما ۴ سال بعد به عنوان کاپیتان ملی‌پوشان آلمان تیمش را در فینال جام جهانی ۱۹۷۴ در وطنش مقابل هلند هدایت کرد و توانست با پیروزی ۲ بر یک بر جام جهانی بوسه زند. این نخستین قهرمانی جهان برای بکنباوئر، به‌عنوان بازیکن بود.
این ستاره بزرگ که از دید بسیاری هنوز هم اگر نه بهترین، یکى از بهترین لیبروهاى تاریخ فوتبال محسوب مى‌شود، چه در داخل میدان و چه بیرون از زمین، از نفوذ زیادى برخوردار بود. او حتى در مورد تاکتیک و ترکیب تیم هم نظر خود را به مربیان اعمال می‌کرد.
بکنباوئر بزرگترین موفقیت‌هایش در سطح باشگاهى را با بایرن مونیخ جشن گرفت. او در طول ۱۲ سالى که در خدمت این باشگاه بود، چهار بار قهرمان بوندس‌لیگا، چهار بار قهرمان جام حذفى آلمان و سه بار پیاپى قهرمان جام قهرمانان باشگاه‌هاى اروپا شد.
او پس از این‌که چند سالی در خدمت باشگاه کاسموس نیویورک بود و در لیگ حرفه‌ای آمریکا توپ زد، به آلمان بازگشت و در اوایل دهه ۱۹۸۰ میلادی در باشگاه هامبورگ به فعالیت‌های حرفه‌ای خود خاتمه داد، اما همچنان به فوتبال وفادار ماند و فصل تازه‌ای را شروع کرد.
بکنباوئر در مجموع ۱۰۳ بازی برای تیم ملی فوتبال آلمان انجام داد و ۵۰ بار هم به عنوان کاپیتان، این تیم را هدایت کرد، اگر چه او بدون داشتن بازوبند کاپیتانی هم یکی از راهبران بی‌قید و شرط در میدان محسوب میشد و به همین خاطر به “قیصر” شهرت یافت.
دوران مربیگری
بکن باوئر در سال ۱۹۸۴ بدون داشتن هرگونه مدرکى در عرصه‌ی مربیگری، هدایت تیم ملی بحران‌زده‌ی آلمان را برعهده گرفت. او همواره در پاسخ به منتقدان خود این پرسش را مطرح می‌کرد: «استادان دانشکده ورزش مثلا مى‌خواهند چه چیزی به من یاد بدهند؟!»
تیم ملى فوتبال آلمان با هدایت بکنباوئر دو بار پیاپى به فینال جام جهانى راه پیدا کرد: اولین بار در سال ۱۹۸۶ در مکزیک که شاگردان او ۳ بر ۲ از آرژانتین شکست خوردند و دومین بار در سال ۱۹۹۰ در ایتالیا، باز هم در برابر آرژانتین که این‌بار آلمان پیروز میدان را ترک کرد و براى سومین بار قهرمان جهان شد.
یکی از صحنه‌های به یادماندنی جام جهانی ۱۹۹۰، دقایق پس از به صدا درآمدن سوت پایان فینال و پیروزی آلمان بود. در حالیکه بازیکنان آلمان لحظه‌ای آرام و قرار نداشتند و با شادی بی‌حسابی این پیروزی را جشن می‌گرفتند، بکنباوئر با چهره‌ای متفکر به تنهایی بر روی چمن استادیوم المپیک رم مشغول قدم زدن بود.
بکنباوئر خود درباره این تصویر خاطره‌انگیز سال ۱۹۹۰ می‌گوید: «من به‌شدت تحت تاثیر قرار گرفته بودم، اما دوست داشتم که در آن لحظه تنها باشم و این فصل از فعالیت‌ام را ببندم. در واقع این آخرین بازی من به عنوان سرمربی تیم ملی فوتبال آلمان بود و آن لحظه هم به نوعی، لحظه‌ای بود که می‌توانستم و باید از این مقام خداحافظی می‌کردم.»
او با این موفقیت توانست در کنار ماریو زاگالو، اسطوره‌ی فوتبال برزیل قرار گیرد. این دو تنها چهره‌هایی هستند که توانسته‌اند هم به عنوان بازیکن و هم به عنوان سرمربی قهرمان فوتبال جهان شوند.
بکنباوئر بعد از این موفقیت بزرگ، فصلی را به عنوان سرمربی باشگاه فرانسوی المپیک مارسی تجربه کرد و در اواسط دهه ۱۹۹۰ میلادی نیز دورانی را به عنوان سرمربی موقت باشگاه پرآوازه بایرن مونیخ گذراند. کسب عنوان قهرمانی بوندس‌لیگا در سال ۱۹۹۴ و کسب عنوان قهرمانی جام یوفا در سال ۱۹۹۶ موفقیت‌های بکنباوئر در آن سالها بوده‌اند.
تاثیر او بر فوتبال آلمان به حدی بود که اتو ریهاگل سرمربی سابق یونان می‌گوید :
او اگر به انها بگوید توپ فوتبال مربع است همه باور میکنند
او‌خالق پست لیبرو بود ،چیزی که هنوز هم بزرگترین مدافعان شاید در آن به خوبی او نباشند
فرانتس بکنباوئر تعریف و تفسیری جدید از پستی ارائه کرد که کمتر دیده میشد
او نوع خاص رهبری خود را در زمین داشت و حتی خارج از زمین و بعد از دوران فوتبال همان حس کاریزماتیک را برای دیگران ایجاد می‌کرد
سر بابی چارلتون هنگام نام بردن از بکنباوئر در ترکیب منتخبش در سال 2007 در کنار هم تیمی سابق خود در انگلیس ، بابی مور ، به مجله FourFourTwo گفت:
او ویژگی های مشابه بابی مور را داشت.فرانتس یک توزیع کننده توپ و حمل‌کننده شگفت انگیز توپ بود ، یک تکل کننده عالی ، او همیشه موقعیت را کنترل می کرد و هرگز وحشت نمی کرد. هر دو بسیار عالی بودند. آنها بازیکن سختی برای بازی در مقابلشان بودند
کارل هاینس رومنیگه درباره او‌می‌گوید :
“من 41 سال است که فرانتس بکنباوئر را می شناسم. چند سال اول کارم در کنار او بازی کردم و بعداً سالها در اتاق هیئت مدیره بایرن با او کار کردم. او نه تنها از درون و هم خارج از زمین همیشه به خوبی از بایرن پشتیبانی کرده است ، بلکه همین کار را برای فوتبال آلمان و کل بازی انجام داده است. آنچه به ویژه مرا تحت تأثیر قرار می دهد این است که او با همه کسانی که ملاقات می کند دوستانه است. فرانتس نماینده ایده آل شیوه زندگی باروک باواریایی است. او یک فرد فوق العاده و دوستی است که همیشه برای من الگو بوده است. “
کلاوس آلوفس (مدیر ورزشی ، VfL ولفسبورگ):
فرانتس بکنباوئر تأثیر زیادی در بیشتر حرفه من داشته است. وقتی من به عنوان بازیکن شروع کردم او آنجا بود و بعداً مربی من در تیم ملی بود. از نظر ورزشی ، فرانتس در آن زمان الگویی برای همه بود و شخصیتی قدرتمند بود. ما به عنوان نایب قهرمانی جام جهانی 1986 زیر نظر او بودیم و او بعداً مرا به عنوان کاپیتان تیم ملی درآورد. یکی از نقاط قوت او ، که تا به امروز حفظ کرده است ، تعامل با افرادی است که دارای اقتدار طبیعی هستند و با ادب و روشی آرام کار می کنند. برای من ، فرانتس بکنباوئر بهترین نمونه از یک ستاره است که با این وجود روی زمین باقی مانده است. “
کلوس فیلبری (رئیس ، وردربرمن):
“برای من فرانتس بکنباوئر مظهر ظرافت و سهولت است و از نظر من ، از نظر تاکتیکی ، انقلابی در فوتبال بواسطه خود ایجاد کرده است
دیتمار بیرسدورف (رئیس ، هامبورگ ):
“بدون شک فرانتس بکنباوئر یکی از مهمترین شخصیت ها در ورزش آلمان است. آنچه همیشه مرا در مورد او تحت تأثیر قرار می‌دهد ، متواضع بودن و فروتنی او با وجود عملکردهای بزرگ ، موفقیت ها و جوایز بود. این او را به عنوان یک شخصیت متمایز می کند. او انسانی شگفت انگیزی است “.
راینر بونهوف (نایب رئیس ، بوروسیا مونشن گلادباخ):
چیزیکه من بیشتر با فرانتس ارتباط برقرار می کنم پیروزی جام جهانی ما در خانه در سال 1974 است. او یک فرد خارق العاده است. حتی امروز هر زمان که یکدیگر را ملاقات می کنیم یکدیگر را بغل می کنیم. “
هارالد “تونی” شوماخر (نایب رئیس کلن):
“بدون شک فرانتس یکی از بزرگترین شخصیت های فوتبال آلمان و‌جهان است. او همیشه در نقش های متعددی که داشته است برای رسیدن به حداکثر تلاش خود تلاش کرده و به آن رسیده است. او برای پیروزی در فوتبال همه چیز را برد. من بسیار خوشحالم که توانسته ام در کنار فرانتس در طول سالهای زیادی از بازی خود کار کنم و امروز نیز از رابطه خوبی برخوردار هستیم. “
دیتمار هوپ (سرمایه گذار هافنهایم):
فرانتس ترکیبی از احترام ، تحمل ، صداقت ، انصاف ، فروتنی و هویت را مانند هر کس دیگری در خود جای داده است. او خود را ملزم به سرمایه گذاری ایده ها ، قدرت و اشتیاق در جامعه اجتماعی ما کرد و به همین دلیل او الگوی مهمی برای جوانان ماست. “
