تخته سیاه: آنالیز تاکیتکی دیدار پورتو-اسپورتینگ لیسبون، هفته 15 ام لیگ پرتغال

هفته 15 ام لیگانوس شاهد رویارویی دو تیم برتر پرتغال بودیم و همانطور که دیدید پورتو در استادیوم خوزه آلوالاده در مقابل اسپورتینگ قرار گرفت. پورتو در فرم فوق العاده ای قرار داشت و در 7 بازی قبلی خود شکست نخورده بود در حالیکه اسپورتینگ درصدد بود تا همانند دیدار اخیر خود مقابل سانتاکلارای در حال سقوط (که به پیروزی 4-0 اسپورتینگ انجامید) به برد برسد. این بازی برای هر دو طرف بسیار حساس بود زیرا 9 امتیاز بین پورتو در رده دوم و اسپورتینگ در رده سوم فاصله وجود داشت. اسپورتینگ با وجود این فاصله برای کسب سه امتیاز و رسیدن به سهمیه لیگ قهرمانان ناامید بود.

این جدال حساس بین پورتو و اسپورتینگ با پرس سنگین و جنگ بر سر هر توپ بین طرفین آغاز شد. پورتو بهتر شروع کرد و در دقیقه 6 ام به گل رسید. مارگا پاس قطری کورونا را که به پشت خط دفاعی اسپورتینگ ارسال شده بود، دریافت و آن را در موقعیتی تک به تک به گل تبدیل کرد. اسپورتینگ در جریان بازی بهتر شد اما نتوانست در نیمه اول موقعیت های زیادی را روی دروازه پورتو ایجاد کند تا اینکه مارکوس آکونیا در دقیقه 44 روی یک ضدحمله درست کمی قبل از پایان نیمه اول موفق شد تور دروازه اژدهایان را به لرزه درآورد. اسپورتینگ با شروع نیمه دوم فشار آورد و تیم برتر میدان بود ولی از دست دادن موقعیت ها باعث شد فرصت تساوی را از دست بدهند و شکست بخورند. پورتو از بی نظمی و بی هدفی اسپورتینگ نهایت استفاده را برد و دردقیقه 73 از روی ضربه کرنر توسط فرانسیسکو سوارس به گل رسید. پورتو با این گل تیر خلاص را به سومین تیم پرافتخار پرتغال با 18 قهرمانی زد.

ترکیب دو تیم

اسپورتینگ سیستم 1-3-2-4  را برای این بازی برگزید. ژرمی متئو و سباستین کواتس در قلب خط دفاعی، مارکوس آکونیا در سمت چپ و استفان ریستوفسکی در سمت راست خط دفاعی حضور داشتند. ادریسا دومبیا و وندل به عنوان دو هافبک مرکزی در کنار هم دابل پیووت شیرها را تشکیل می دادند و در جلوی آنها نیز برونو فرناندز قرار داشت. لوسیانو ویتو و یانیک بولاسی به ترتیب به عنوان وینگر چپ و راست در جناحین بودند و لوییز فیلیپه نیز به عنوان تک مهاجم حملات را رهبری می کرد.

کنسیسائو تصمیم گرفت رویکردی شبیه به اسپورتینگ را اتخاذ کند اما با تغییر موقعیت وینگر ها، 1-1-4-4 را به عنوان سیستم اولیه انتخاب کرد. تلس، مارکانو، په په و کورونا به ترتیب از چپ به راست در دفاع و دنیلو پریرا به همراهی ماتیوس اوریبه به عنوان دو هافبک میانی جلوی خط دفاعی را پوشش می دادند. مارگا و اوتاویو به عنوان دو وینگر به کار گرفته شدند در حالیکه ناکاجیما به عنوان شماره 10 در پشت سر فرانسیسکو سوارس ترکیب را تکمیل میکرد.

ساز و کار دفاعی پورتو

عنصر مهم پیروزی پورتو در این دیدار نحوه دفاع کردن آنها بود. آنها بازی را به سرعت شروع کردند و به دنبال این بودند تا با پرس شدید از جلو ضرب اهنگ بازیسازی اسپورتینگ را مختل کنند. پورتو در پرس کردن بسیار سازمان یافته و  حساب شده عمل میکرد که این پرس توسط سوارس و ناکاجیما اعمال میشد. هنگامی که اسپورتینگ اقدام به بازیسازی از عقب میکرد این دو در مرکز زمین به یکدیگر نزدیک می شدند تا  گزینه های پاسکاری را برای بازیکنان اسپورتینگ محدود کنند و سپس اقدام به اعمال پرس بیشتر می کردند؛ هنگامی که توپ برای ایجاد فضا به گردش در می آمد یکی از بین سوارس یا ناکاجیما پرس آغازین را بر یکی از مداقعان مرکزی که در ادامه دیگری هم به او ملحق میشد اعمال میکردند. در عکس زیر این قضیه به وضوح مشاهده  میشود.

سوارس و ناکاجیما می توانستند بازی را به گوشه ها هدایت کنند جایی که پورتو اغلب گردش توپ را را مختل میکرد. دلیلی که باعث میشد دفاع کردن پورتو تاثیر گذار باشد، صرفا سازمان یافته بودن آن نبود بلکه دوندگی و عطش بالای بازیکنان برای باز پس گیری توپ نیز تاثیر بسزایی در روند دفاع تیمی داشت. نومیدی پورتو برای برد آشکار بود و چندی از بازیکنان دردوئلهای دفاعی خود بسیار موفق بودند. برای مثال اوریبه به تنهایی 15 دوئل را برد (نرخ موفقیت 68 درصد). علاوه بر این اوتایو 8 دوئل را برد (هر دو وینگر اسپورتینگ روی هم رفته 8 دوئل موفق داشتند). بازیکنان پورتو نشان دادند هیچ محدودیتی در تمایلشان برای پوشش دادن زمین و خنثی کردن حملات اسپورتینگ ندارند. این قضیه شاید به بهترین نحو ممکن توسط ناکاجیما نشان داده شد، کسی که تلاش فوق العاده ای برای رهبری پرسینگ اعمال شده از پورتو داشت، حالا میخواست در  یک سوم هجومی پورتو باشد یا یک سوم دفاعی پورتو ( مانند شکل زیر).

نتیجه این از خودگذشتگی در دفاع این بود که پورتو توانست با کنترل کردن بازی در دقایق زیادی از مسابقه حملات اسپورتینگ را خنثی کند. شاهد این گفته، امارهای دفاعی پورتو در این مسابقه بود. تیم کنسیسائو در زمینه قطع توپ و توپ ربایی 45 به31 از اسپورتینگ جلوتر بود. تصویر زیر نرخ برتری در دوئل ها را مشاهده میکنید که برتری اژدهایان در اکثر دقایق بازی کاملا هویداست.

فقدان نظم تیمی در اسپورتینگ

علاوه بر تلاش فوق العاده ابی و سفید پوشان در دفاع، چیزی که باعث دست و پا زدن شیرها در منجلاب خوزه الوالاده شده بود، عدم وجود نظم تیمی بود. انها بارها تحت تاثیر جو مسابقه قرار گرفتند و در نتیجه خطاهای بی موردی را مرتکب شدند که فرصت هایی را برای پورتو ایجاد کرد. در مجموع انها در این مسابقه 21 خطا انجام دادند. برای مقایسه میتوان به میانگین خطاهای انها در پنج بازی قبلی، که تنها 12.4 خطا بود، اشاره کرد. به علاوه خیلی از این خطاهای بی مورد در مواقعی رخ داد که اسپورتینگ سعی در خنثی کردن پرس ایجاد شده از سمت پورتو داشت در حالی که اگر نظم تیمی بیشتری داشتند میتوانستند دوباره مالکیت توپ را بدست بیاورند و یک حمله را طراحی کنند. یکی از صحنه های بارز که در زیر مشاهده میشود و خطای وندل بر روی ناکاجیما را نشان میدهد.

انها این بی نظمی را در ذهنیت دفاعی خود نیز نشان دادند و انگیزه و تلاشی که پورتو در تمام مسابقه برای دفاع داشت را نداشتند. بنابراین صحنه هایی مانند این در طی مسابقه مشاهده میشد که بولاسی و ویتو باید در فرایند تبدیل حمله به دفاع و دفاع تیمی شرکت میکردند در حالی که مشغول پیاده روی در کناره های زمین بودند!

در نهایت اسپورتینگ بی نظمی خود در حمله را نیز نشان داد. کاملا واضح بود که پلن حمله انها در بازی عقب رفتن و قرار گرفتن یکی از پیووت های انها بین یا در کنار مدافعان مرکزی در یک سوم دفاعی برای بازی سازی، جلو کشیدن فولبک ها و اضافه شدن وینگر ها به مرکز بود. از انجا وینگرها همراه با فرناندز میتوانستند در فضاهای خالی بین خطوط برای دریافت توپ و نفوذ به دفاع پورتو جا به جا شوند. گرچه هافبکهای اسپورتینگ خودشان را همواره در فضاهای خالی قرار نمیدادند تا از برتری عددی خود استفاده کنند. در زیر موقعیت بولاسی را مشاهده میکنید.  

   در این موقعیت، بولاسی کاملا بیهوده در زمین حرکت کرد (تا خودش را در کانال مرکزی قرار دهد). گرچه این مسیر برای قرار گرفتن در مسیر پاس بدک نیست زیرا گزینه ای برای رخنه به سمت چپ هافبکهای پورتو در دسترس قرار میدهد، بولاسی به عمق نزده پس نمی تواند گزینه مناسبی برای کواتس باشد چون توسط هافبک میانی چپ پورتو از دسترس خارج شده است. نه تنها این بلکه با جایگیری اش در بین هافبک ها، تلس تنها نگرانی اش از نفوذ زیستوفسکی است که پیش تاخته است. اگر بولاسی هفت یا هشت متر جلوتر بود میتوانست بین شکاف هافبک ها و مدافعین پورتو رخنه کند و همه چیز تغییر میکرد. با این فرض بولاسی میتوانست گزینه مناسبی برای پاس کواتس باشد چون فاصله ای بین خودش و هافبکهای پورتو ایجاد کرده بود. همچنین تلس نیز در یک موقعیت دو برابر یک قرار میگرفت که باید هم بولاسی و هم ریستوفسکی را مهار میکرد. در نتیجه اگر تلس در کنار ریستوفسکی عقب تر می ایستاد بولاسی میتوانست ازادانه در بین خطوط صاحب توپ شود و اگر تلس به بولاسی نزدیک تر میشد اسپورتینگ می توانست با ریستوفسکی نفوذ کرده  درست پشت سر تلس بازی را ادامه دهد.   

موقعیت های از دست رفته اسپورتینگ

20 دقیقه ابتدایی نیمه دوم بهترین زمان ممکن برای حمله اسپورتینگ بود زیرا اندکی از شدت دفاع پورتو و سرعت انها کاسته شده بود. چندین بار پورتو و اسپورتینگ برای یافتن فضای باز در ضدحملات رو به بازی باز اوردند. گرچه اسپورتینگ موقعیت های بهتری داشت که البته علت این موقعیت ها اشتباهات فردی بازیکنان پورتو بود تا بازی هوشمندانه و نبوغ تاکتیکی. چنسل امبمبا که در دقیقه 24 به جای په په مصدوم به زمین امد در موقعیت هایی مثل تصویر زیر اشتباه نسنجیده و بدی را مرتکب شد.

در نتیجه این اشتباهات، اسپورتینگ میتوانست موقعیت های خوبی را در ضدحمله ایجاد کند. به طور مشخص اسپورتینگ در جناح چپ موفق ظاهر شد، جایی که مارکوس اکونیا سه پاس کلیدی ثبت کرد. اگرچه اسپورتینگ موقعیتهای فراوانی ایجاد کرد اما به طور مثال ویتو با ثبت xG .52 تنها در 18 دقیقه امار بدی از خود به جا گذاشت.(Xg معیاری از گلهایی است که انتظار میرود. به طور مثال برای ویتو از هر 10 شوت 5 شوت شانس گل شدن داشتند). درواقع اسپورتینگ موقعیت های طلایی فراوانی را از دست داد.

ناتوانی شاگردان فرو در استفاده از موقعیت ها، هنگامی که سوارس گل دوم را به ثمر رساند امان آنها را برید. سوارس روی کرنر ارسالی کورونا دروازه لوییس ماکسیمیلیانو را با ضربه سر باز کرد و کار آنها را تمام کرد. درپایان با اینکه xG اسپورتینگ 1.32 و ابرای پورتو .69 بود این رقم اهمیت چندانی نداشت. آمار ها میگفت پورتو توانست تا 6 شوت در چارچوب داشته باشد در حالیکه اسپورتینگ فقط یک شوت در چارچوب از 15 شوت زده شده داشت.

نتیجه

عملکرد پورتو مقابل اسپورتینگ انچنان هم عالی نبود. البته دراگون ها می توانند به مسئولیت پذیری تیمی خود که باعث شد بخشهای زیادی از بازی را تحت کنترل خود بگیرند، لحظات سخت بازی را پشت سر بگذارند و در نهایت با دست پر از خوزه الوالاده برگردند افتخار کنند. انها با 4 امتیاز در پشت سر بنفیکای صدرنشین قرار گرفتند.

اسپورتینگ ضربه سختی را در راه رسیدن به سهمیه لیگ قهرمانان خورد هرچند هنوز نیمی از فصل باقی مانده است، البته که شاید رویایی به نظر برسد!