کیلیان امباپه در مصاحبه با اکیپ: من تصمیمات خود را بر اساس اتفاقات ناگهانی نمی گیرم

به گزارش فوتبال۷۲۴ کیلیان امباپه در گفتگو با اکیپ سکوت خود را در مورد انتقال ناموفق خود به رئال مادرید، بازی هایش در یورو 2020، مشاجره با نیمار و اولیویه ژیرو و موارد دیگر شکست.

از ابتدای فصل، جذب بازیکنان فوق العاده توسط پاری سن ژرمن به عملکرد فوق العاده ای در زمین منجر نشده است، به ویژه در ارتباط با مثلث ” مسی نیمار امباپه “.

امباپه گفت:

برای شروع، باید تاکید کنم که پنجره شگفت انگیزی بود. ما خلأهای زیادی را پر کردیم. ما یک تیم بسیار رقابتی داریم که آماده رقابت برای هر جامی است. در دوره آگوست-سپتامبر، بازیکنانی داشتیم که دیر باز می آمدند و مصدوم می آمدند. بسیاری از مشکلات کوچک باعث شد همه ما در زمان مناسب در تیم نباشیم. در بازی مقابل منچسترسیتی، این اولین بازی بود که همه ما آنجا در سطح خوبی بازی می کردیم، حتی اگر هنوز در اوج فرم خود نباشیم. شکست سیتی کاتالیزوری برای ادامه این فصل است [این مصاحبه قبل از باخت پی اس جی مقابل رن در آخر هفته انجام شد].

وقتی این تیم را می بینید ، آیا آن هیجان را نیز احساس می کنید؟

البته! همه ما هیجان زده هستیم، نباید آن را بی اهمیت جلوه دهیم. ما فقط در مورد مسی صحبت کرده ایم اما بازیکنان بزرگی را به خدمت گرفته ایم. من همیشه گفته ام که می خواهم با بازیکنان بزرگی بازی کنم، بنابراین امسال مطمئناً به این نتیجه رسیده ام. اکنون، این به ما بستگی دارد که مواد اولیه را روی میز بیاوریم، کمی آب در آنها بریزیم تا به این تیم کمک کنیم تا عزم جمعی برای به دست آوردن جام ها ظاهر شود.

منظور شما از “اندکی آب در آنها” چیست؟

وقتی فقط با بازیکنان بزرگ بازی می کنید، باید امتیاز دهید. شما تنها بازیکن بزرگ نیستید. دیگر شما و دیگران نیستید، همه با هم هستند. زیرا تنها کاری که می خواهیم انجام دهیم پیروزی است.

آیا این بدان معناست که در مسابقه ای مانند بازی با سیتی، بازگرداندن بازی برای شما راحت تر از زمانی است که مسی در آنجا نبود؟

البته. وقتی مسی را در تیم خود دارید، می دانید که او باید کمی کمتر تلاش کند تا مقداری انرژی در بدنش باقی بماند تا توانایی بیشتری برای گلزنی داشته باشد. بنابراین اگر مجبور به دفاع هستید، این همان کاری است که انجام می دهید. این یک مسئله نیست، سلسله مراتبی وجود دارد. وقتی مسی راه می رود خوشحالم که دویدم، این مسئله ای نیست!، او مسی است [لبخند می زند]!

ده روز پیش گزارش شده بود که در مورد نیمار در گل دوم مقابل مونپلیه گفته بودید: “این بدبخت، او هرگز به من پاس نمی دهد!”. اینها حرفهای شماست؟

بله، بله، من گفتم. اینها مواردی است که همیشه در فوتبال اتفاق می افتد. فقط باید چیزی ماندگار نباشد. به همین دلیل، بلافاصله، با توجه به نحوه هیجانم، در این مورد با او صحبت کردم. ما قبلاً چند مبادله مشابه در گذشته داشتیم و ادامه خواهد داشت، زیرا ما می خواهیم برنده شویم، اما نباید ناراحتی خاصی وجود داشته باشد. اینجا اصلاً ناراحتی وجود ندارد زیرا من به او احترام می گذارم و او را تحسین می کنم. اما این تمام است، من بخاطر پاس خوشحال نبودم. یک روز برای من هم اتفاق افتاد، من از آن گذشتم و او خوشحال نبود. اما هیچ مشکلی وجود ندارد.

بازی در کنار مسی چگونه است؟

نه! هرگز تصور نمی کردم که او به اینجا بیاید! او یکی از بازیکنان کمیابی است که من او را در رده “برای من غیرممکن است” قرار داده ام. برای من، او هرگز قصد نداشت بارسلونا را ترک کند. من در کنار او از هر لحظه لذت می برم. نمی توانید فراموش کنید که این یک امتیاز است. او کسی است که عاشق فوتبال است. او با همه صحبت می کند، سعی می کند به شیوه خود ادغام شود، حتی اگر کمی خجالتی باشد. اما او در زمین خجالتی نیست [می خندد].

آیا تا به حال این احساس را با بازیکنان دیگر داشته اید؟

نیمار وقتی رسید، او واقعاً فوق العاده بود. اما مسی چیز دیگری است. شگفت انگیز است که فکر کنیم تنها پیراهن باشگاهی او، به غیر از بارسلونا، پاری سن ژرمن است. ما باید بدانیم که این چیزی خارق العاده است.

وضعیت شما در تابستان عجیب بود. در ابتدای تابستان، شما به پاری سن ژرمن گفتید که نمی خواهید تمدید کنید. چرا؟

در ابتدا، من مدتی فکر کردم. قبل از یورو، من به باشگاه گفتم نمی خواهم تمدید کنم و بعد از یورو گفتم می خواهم بروم. واقعاً جاه طلبی من این بود که همه دست در دست هم حرکت کنند، باشگاه فروشنده، باشگاه خریدار و من. اینکه ما بهترین معامله ممکن را انجام دهیم و از در ورودی خارج شویم. من همچنین می خواستم باشگاه را ترک کنم تا جایگزینی برای من پیدا شود. اینکه همه خوشحال باشند و من بتوانم راه شاد خود را ادامه دهم.

آیا این ایده نیز برای اجتناب از ترک رایگان وجود داشت؟

بله. اما باشگاه تصمیم گرفت من را نفروشد. من با این کار مشکلی نداشتم، من کل ماه آگوست بازی می کردم و نمایش های خوبی داشتم. من مشکلی با این موضوع ندارم، من هنوز در تیم بزرگی هستم و در مکانی هستم که چهار سال در آن خوشحال بودم.

آیا به درگیری با باشگاه فکر نکرده اید؟ بازیکنان دیگر این کار را کرده اند.

نه، زیرا این می توانست ناسپاسانه باشد. برای باشگاهی که در 18 سالگی از من استقبال کرد و در طول چهار سال خدمات زیادی به من داد، قدردانی نمی شود. من همیشه می خواهم بازی کنم، نشان دهم که من یک بازیکن برتر هستم، هیچ چیز مرا ناراحت نمی کند، حتی یک انتقال ناموفق، و من می توانم تا روز آخر تفاوت را ایجاد کنم.

با پنجره نقل و انتقالات و به ویژه ورود مسی، آیا تا به حال فکر کرده اید که ارزش ماندن دارد؟

نه، زیرا در مورد اتفاقات ناگهانی تصمیم نمی گیرم. من تصمیم خود را گرفته بودم و مدتها در مورد آن فکر کرده بودم.

از ماندن ناامید شدید؟

در آن زمان، کمی. وقتی جاه طلبی شما رفتن است، از ماندن خوشحال نیستید. اما سریع جلو رفتم. متأسفانه در حین بازی ملی مجروح شدم. من به سرعت برگشتم، وقت داشتم برای آن فکر کنم در حالی که هیچ مسابقه ای وجود نداشت. وقتی برگشتم، گل زدم و یک بار دیگر عملکرد خوبی داشتم.

هو کردن در پارک دو پرنس چه حسی داشت؟ ازش ناراحت شدی؟

من موضوع را به شکل دیگری در نظر گرفتم. با خودم گفتم که در موقعیت آنها، من هم هو می کردم. در این انتقال، چه کسی می دانست چه چیزی اتفاق می‌افتد؟ ما خیلی چیزها شنیدیم. من با خودم نگفتم “بعد از تمام کارهایی که کردم، آنها مرا تحسین نکردند”، نه، من آن را به عنوان نشانه محبت در نظر گرفتم. آنها نمی خواستند من بروم، این بدان معناست که من مهمتر هستم. من در مورد این وضعیت با خودم روشن بودم.

وقتی می گویید رفتن، در مورد رئال مادرید صحبت می کنی؟

البته. رئال پیشنهاد داد [اکیپ افزود که حتی چندین مورد نیز ارائه شده است]. وقتی می گویم که چیزهای زیادی شنیده شد، من در مورد چیز دیگری صحبت می کنم – مردم می گفتند که من شش یا هفت پیشنهاد تمدید را رد کردم، به هیچ وجه! مردم می گفتند من نمی خواهم با لئوناردو صحبت کنم، حتی اگر رئیس [ناصر الخلیفی] باشد که می خواهد امور را بر عهده بگیرد. وقتی به من می گویند با رئیس صحبت کن، نمی خواهم نه بگویم. مردم می گفتند من قصد دارم اتاق رختکن را بهم بریزم – باز هم، به هیچ وجه.

ناصر الخلیفی و لئوناردو در مورد شما صحبت کردند، به ویژه در مراسم رونمایی لیونل مسی. چگونه آن را تجربه کردید؟

وقتی رئیس شما در حضور کل جهان می گوید که شما تیم را ترک نمی کنید … در آن زمان، من کمی نگران بودم، دروغ نمی گویم. با خودم گفتم، اگر به صورت رایگان ترک نکنم، چه اتفاقی برای من می افتد؟ پس از آن، از خودتان فاصله می گیرید و به خود می گویید که این روش آنها برای نشان دادن دلبستگی است. این بدان معناست که باشگاه من را دوست دارد و اجازه نمی دهد من بروم.

به طور خاص، چرا می خواهید بروید؟

فکر می کردم ماجراجویی من [با پی اس جی] به پایان رسیده است. می خواستم چیز دیگری را کشف کنم. من شش یا هفت سال در لیگ فرانسه بودم. من آنچه را که در پاریس سعی کردم انجام دادم و فکر می کنم این کار را به خوبی انجام داده ام. به نظر می رسد برای رسیدن به مرحله پس از جوانی و انجام هر کاری که دارم، این چیز قابل توجهی است. اما هرکسی مختار است که به نتیجه دلخواه خود برسد، اما این ارزیابی من است. خروج مرحله منطقی بود.

آیا می خواستید تیم را ترک کنید چون رئال بود یا در جاهای دیگر هم امکان پذیر بود؟

نه، من به پاریس وابسته هستم و اگر تابستان تیم را ترک می کردم فقط برای رئال بود.

الان پنج هفته بعد از پایان پنجره نقل و انتقالات کجا هستید؟

من ماندم و واقعاً خوشحالم. در هیچ مرحله ای از فصل، رفتارهایی مثل “شما اجازه ندادید من بروم” را نمی شنوید. من عشق زیادی به فوتبال دارم و به باشگاه و به خودم احترام زیادی می گذارم، حتی اگر برای یک بازی ساده کار کنم. با توجه به وضعیت من، از زمانی که گفتم می خواهم بروم، یک ماه و نیم، دو ماه است که در مورد تمدید بحث نمی کنیم.

پس این تمام است، شما قصد ترک دارید؟

من به اندازه کافی در فوتبال بودم تا بدانم که حقیقت دیروز لزوماً واقعیت امروز و فردا نیست. اگر به من می گفتند که مسی در پی اس جی بازی می کند، باور نمی کردم، بنابراین هرگز نمی دانید چه اتفاقی می افتد.

آیا متوجه شده اید که با گفتن آن، لئوناردو و الخلیفی دوباره وارد میدان خواهند شد؟

من فکر می کنم بیشتر از همه، من نیاز به توضیح خودم داشتم. من مجبور شدم به سکوت پایان دهم و گفتم که این کار را می کنم. این را مدیون هواداران، هواداران فوتبال و کسانی هستم که مرا می خوانند. تابستان نمی توانستم صحبت کنم، این امکان پذیر نبود. در حال حاضر تابستان به پایان رسیده است، من باید همه چیز را روشن کنم، و فکر می کنم اکنون زمان مناسب است.

ما هنوز تصور می کنیم که شما همیشه برنامه ای داشته اید که به راحتی از آن منحرف نمی شوید.

این برچسبی است که به من داده اند و می خواهم از شر آن خلاص شوم. آن مردی که برنامه شغلی خود را کنترل می کند. گویی در فوتبال می توانید بگویید: “امسال این کار را می کنم، آن سال آن کار را می کنم”. هر بازیکنی – بزرگ ، کوچک یا آماتور – آرزوهایی دارد و من نیز از این قاعده مستثنی نیستم. من از این برچسب مردی خوشم نمی آید که سرسختانه برنامه خود را به صورت قوی دنبال می کند. نه، این شغل آنقدرها هم ساده نیست.

چه چیزی می تواند باعث شود در پاریس بمانید؟

ما از آن دور هستیم، زیرا می خواستم تابستان امسال تیم را ترک کنم. من قصد ندارم مانند یک منافق رفتار کنم و درخواست خود را ارسال کنم، مانند: “اوه ، من نمی دانم”. تابستان امسال جاه طلبی من واضح بود، می خواستم بروم و باشگاه را در بهترین شرایط قرار دهم تا جانشین من را به خدمت بگیرم. در حال حاضر، آینده من اولویت من نیست. من تابستان امسال انرژی زیادی هدر داده ام، این در حال تخلیه است.

شکست در یورو را چگونه تحلیل می کنید؟

شما می توانید تمام تجزیه و تحلیل های مورد نظر خود را انجام دهید، یک نکته وجود دارد که همه ما موافق هستیم: ما کاملاً به هم ریختیم. وقتی در دور یک شانزدهم مقابل حریفی که از نظر شما پایین تر است حذف می شوید، وقتی در دقیقه 80 با نتیجه 3-1 پیروز می شوید …

آیا پنالتی از دست رفته شما نقطه منفی در حرفه شما بود؟

بله … من فینال لیگ قهرمانان را نیز باخته ام. این دیدار مرحله یک شانزدهم بود، اما واقعیت دارد، نقطه منفی است. تعطیلات به من کمک کرد تا ادامه دهم، زیرا شروع مجدد بلافاصله پس از چنین مجموعه ای از رویدادها دشوار است.

آیا مشاجره با اولیویه ژیرو منجر به خرابی روحیه جمعی شد؟

به درازا کشید، زیرا مردم آن را هم زدند. من می خواهم حقیقت را به شما بگویم: آن شب عصبانی شدم، اما دو روز بعد، دیگر به این موضوع فکر نمی کردم. من با او صحبت کردم، آنچه را که باید بگویم به او گفتم، و بعد از آن تمام شد. مطمئناً از نظر رسانه ها، مردم این کار را به درازا کشیدند، همیشه این سایه بر سر تیم وجود داشت، اما برای ما مشکلی نبود. من اختلاف نظر داشتم، بله، این در ملاء عام ظاهر شد زیرا در ملاء عام شروع شد.

شما پنج روز بعد در یک کنفرانس مطبوعاتی صحبت کردید…

چون در ملاء عام شروع شد، باید در ملاء عام به پایان می رسید، ساده است. اما من هیچ مشکلی با او ندارم، برای او بهترین ها را آرزو می کنم، می بینم که او با میلان خوب شروع کرده است. اگر او به تیم ملی فرانسه بازگردد، من با آغوش باز از او استقبال می کنم. او بسیار نزدیک به شکستن رکورد تیری آنری بود، اگر این امکان به او داده نشود شرم آور است.

اینکه شما جام جهانی 2018 را برده اید و جام های دیگر را برده اید، آیا مدیریت جمعی را برای شما دشوارتر کرده است؟

نه، چون واقعاً تشنه برنده شدن بودیم. ما می دانستیم که ما در دوره ای هستیم که واقعاً می توانیم سطح تسلط را تحمیل کنیم، تشنه پیروزی بودیم. و سپس ما به روز شدیم: این 23 بازیکن همان بازیکنان نبودند، بازیکنانی بودند که هیچ بردی کسب نکرده بودند، بازگشت کریم (بنزما) وجود داشت: ما واقعاً گرسنه بودیم.

وقتی بنزما برگشت، با خود گفتید که قوی تر می شوید یا مربی نگران است؟

من همیشه گفته ام که بازیکنان بزرگ ساخته شده اند تا با هم بازی کنند. در سطح باشگاهی، من با مسی و نیمار بازی می کنم و وقتی کریم برگشت، با خودم گفتم: “عزیزم، این یک سلاح اضافی برای ما است.” جدا از این، مربی است که به شما بگوید چه چیزی باعث بازگشت او شد، اما او، کار خود را انجام داد، مسابقات را به عنوان بهترین گلزن ما به پایان رساند (4 گل).

یورو شما، جایی که در 5 گل از 7 گل شرکت داشتید، ناامید کننده تلقی می شود. شخصا چه احساسی دارید؟

دیگر انتظارات مشابهی وجود ندارد. سه سال قبل، داستان با اولیویه ژیرو ممکن بود اتفاق نیفتد، و سه سال قبل از آن، از من خواسته نشده بود که جام جهانی را ببرم. اما من در حال حاضر همه چیز را در دنیای ورزش درک می کنم: اگر خوب نیستید، آنچه مردم می گویند را قبول دارید. فقط باید خود را در آینه نگاه کنید: من آنطور که باید خوب نبودم، من آن را قبول دارم و با این شکست زندگی می کنم، زیرا این به خوبی به من خدمت می کند.

آیا تجزیه و تحلیل “ما 10 دقیقه فاصله داشتیم” در تفکر شما موثر است؟

بله، چون سه بار هیچ چیز ما را به یک چهارم نهایی نمی رساند. نه، چون ترک هایی وجود داشت. آسیب پذیرتر بودیم. پیش از این، شما باید در زمان مناسب بلند شوید تا به ما گل بزنید. در حال حاضر، ما گل می زنیم … سوئیسی ها در یورو بلافاصله به ما حمله کردند. 2 سال پیش آیا آنها اینطور به ما حمله می کردند؟

آیا تا به حال از سرخوردگی یا عصبانیت به فکر استراحت از تیم ملی فرانسه بوده اید؟

من همیشه تیم ملی فرانسه را بالاتر از همه چیز قرار داده ام و همیشه آن را بالاتر از همه چیز قرار خواهم داد. من هرگز یک یورو برای بازی در تیم ملی فرانسه نگرفته ام و همیشه برای تیم ملی خود به صورت رایگان بازی خواهم کرد. مهمتر از همه، من هرگز نمی خواستم مشکلی داشته باشم. اما از همان لحظه ای که احساس می کردم شروع به تبدیل شدن به یک مشکل کرده ام و مردم احساس کردند که من یک مشکل هستم … مهمترین چیز تیم ملی فرانسه است و اگر تیم ملی فرانسه بدون من شادتر باشد، این طور است.

آیا واقعاً احساس می کنید یک مشکل هستید؟

این چیزی است که من به آن حس کرده ام و این چیزی است که من احساس کردم. من این پیام را دریافت کردم که نفس من چیزی است که باعث از دست دادن ما شد، من می خواهم فضای زیادی را اشغال کنم و بنابراین بدون من، ممکن است ما برنده باشیم.

این تفکر را تا کجا پیش بردید؟

من با رئیس، لو گرات ملاقات کردم و ما تبادل نظر داشتیم.

همه می دانند، او آن را منتشر کرد…

این، من متوجه نشدم. او می خواست بلافاصله بعد از یورو با من ملاقات کند، من به او گفتم که من در تعطیلات هستم و وقتی برگشتم با هم آشنا شدیم. این چیزی محرمانه بود، و وقتی این مورد بیرون آمد، نه، من آن را نفهمیدم. من آن را علیه او قبول ندارم، فکر می کنم او دلایل خود را داشت، اما من از پنالتی شکایت نکردم، این درست نیست. چیزی که من از او شکایت کردم این بود که به من توهین شد و به دلیل از دست دادن پنالتی من را “میمون” نامیدند. این همان چیز نیست. من هرگز از پنالتی شکایت نخواهم کرد: پنالتی، من بودم که آن را از دست دادم.

آیا از قصد خود برای توقف بازی در تیم ملی فرانسه به او گفتید؟

نه، ما در مورد اینکه من برای تیم ملی مشکل دارم یا نه، تبادل نظر کردیم. من هرگز نمی خواستم مشکلی ایجاد کنم و هرگز نمی خواهم برای تیم ملی مشکل ایجاد کنم.

در مورد آن با دیدیه دشان صحبت کردید؟

نه، به خصوص. با مربی، ما در مورد بازی صحبت می کنیم، جنبه ورزشی.

اما در مورد ورزش…

بله، اما رئیس می خواست من را ببیند، بنابراین من در این مورد با او صحبت کردم. اگر مربی بخواهد در این مورد با من صحبت کند، من این کار را با او انجام خواهم داد، اما اکنون تمام شده است، پشت سر من است. من آنقدر به تیم ملی فرانسه علاقه دارم که از همه آن ها صرف نظر کردم. چیزی که دوباره من را شوکه کرد این بود که برای پنالتی میمون نامیده شدم. این همان چیزی است که من می خواستم از آن حمایت کنم، نه به این دلیل که پنالتی ام را به چپ بردم و سامر آن را متوقف کرد: این چهره من است، آن پای من است که این کار را انجام داد.

اما مطمئناً آن روز می توانستید حمایت بیشتری در زمین داشته باشید …

من می توانستم، موافقم، اما هرگز برای مطالبه آن نمی رفتم، این همان چیزی نیست. البته این خیلی خوب بود، اما من هرگز در مورد چیزی که بهم ریختم از او درخواست پشتیبانی نمی کنم. شما نباید خیلی مبهم به مسائل نگاه کنید: در گرماگرم اتفاق، همه از حذف شدن ناامید می شوند. در رختکن، بعدها بازیکنان به دیدن من آمدند.

در انگلستان، پس از ناکامی های آنها در ضربات پنالتی در فینال، ساکا، راشفورد و سانچو پس از بازگشت به ورزشگاه های لیگ برتر مورد تشویق قرار گرفتند …

من در همه ورزشگاه های فرانسه هو شدم (می خندد). گذشته از آن، فقط این نبود، انتقال نیز وجود داشت، اما واقعیت این است که بله در همه ورزشگاه ها هو شدم.

به جام جهانی قطر کمتر از 14 ماه دیگر باقی مانده است. چگونه از منظر اهداف به این موضوع نگاه می کنید؟

ما همه کارهایی که باید در جام جهانی 2018 انجام می شد را دیدیم و تقریباً همه کارهایی که لازم نبود در یورو انجام شود. این به ما بستگی دارد که نتیجه گیری درستی داشته باشیم، سرمان را به عقب برگردانیم و برای چیزی بزرگتر تلاش کنیم.

آیا پویایی اطراف تیم ملی در حال حاضر کمی منفی است؟

کمتر مثبت است، می توان گفت. منفی کمی بیش از حد است. ما باید راه گروه را دوباره بیابیم، بلکه کیفیت خود را نیز بیابیم، زیرا ما کمتر خوب هستیم. ما همچنین به پیروزی های کلیدی نیاز داریم: اگر برای مثال لیگ ملت ها را ببریم، این ما را در مسیر مثبتی قرار می دهد. شکست بلژیک و ایتالیا یا اسپانیا، این یک پیام قوی خواهد بود. در ابتدا، با خود می گفتیم که این فقط یک تورنمنت دوستانه بود، و سپس وقتی همه شناخت را در اطراف آن دیدید، تبلیغات پیروزی پرتغال (در سال 2019)، با خود می گویید، خوب، برای ما نیز بد نیست (لبخند می زند)…

پنج شنبه، در تورین، پنجاهمین بازی ملی شما در سن 22 سالگی خواهد بود…

آیا احساس می کنید مردم اغلب به خاطر می آورند که 50 بازی ملی انجام داده اید و 22 سال هم ندارید؟

خیر وقتی مناسب است، من 22 ساله هستم و وقتی مناسب است، 50 بازی ملی دارم. من فکر می کنم مردم در هر دو طرف کمی بازی می کنند. خیلی مهم نیست، این زمین است که به من علاقه دارد، اما من همیشه اعداد را دوست دارم، البته. رکورد تورام است، نه؟ 142 بازی، این بسیار بزرگ است، اما مسابقات زیادی در حال حاضر وجود دارد که می تواند به سرعت انجام شود (لبخند می زند). چوب را لمس می کنم.

در 22 سالگی، چگونه با اسطوره های فوتبال ملاقات می کنید – مانند زمانی که پله در سال 2018 با شما تماس گرفت؟

کودک درون من بیرون می آید، طرفدار فوتبال من. آنها لحظات خارق العاده ای هستند. وقتی با پله و افسانه های دیگر در مراسمی آشنا شدم، من مثل یک بچه هستم. من برادر کوچکم و دوستانم را می گیرم تا عکس هم بگیرند. من می خواهم آنها این لحظات استثنایی را با من به اشتراک بگذارند. ما باید از زندگی لذت ببریم!

رابطه شما با برادر کوچک خود اتان (14) ، که به تازگی قرارداد جوانان خود را با پاری سن ژرمن امضا کرده است و می تواند در راه شما قدم بزند، چگونه است؟

به او می گویم: “آرام باش!” اما او آرام است. من بزرگترم! این داستان زندگی است اما او با من کاملاً متفاوت است، چه در نگرش، چه در شخصیت و چه در بازی او. او باید راه خود را دنبال کند. اما او چیزی خواهد داشت که من نداشتم: فشار نام. او باید از طریق نام کوچک خود نامی برای خود دست و پا کند. مشکل این است که ما چهره مشابهی داریم و مردم فکر می کنند ما یکسان هستیم!

وقتی در حدود 17 سالگی کار حرفه ای را شروع می کردید چگونه با فشار کنار آمدید؟

برادرم فشار متفاوتی خواهد داشت. برای من، این فشار یک مسابقه بود، یک فشار “مثبت”. مطمئناً ایتان با فشار منفی تری مواجه خواهد شد، از جمله: “شما برادر کیلیان هستید.” من، این فشار را داشتم که سریع روی صحنه بزرگ باشم. او باید با افراط و تفریط خاصی روبرو شود. وظیفه من این است که به او کمک کنم تا راه خود را دنبال کند. من او را در راه مشابه خودم نمی خواهم در حالی که برای او بهترین ها را آرزو می کنم.

با زندگی، دستاوردهای خود، موقعیت خود، آیا هنوز هم به همان اندازه بازی را دوست دارید؟

فکر می کنم بیشتر دوستش دارم. من قبل از این، زمانی که در آکادمی جوانان بودم، بیشتر مثل یک فوتبال زندگی می کردم تا اکنون به عنوان یک حرفه ای. در موناکو، مدرسه وجود داشت و تمام مسئولیت های ناشی از آن. حالا تنها کاری که می کنم فوتبال بازی کردن است. زمین بازی اصلی من است و در تعطیلات آخر هفته، هیچ کس وقتی بازیهای دیگر را تماشا می کنم مزاحم من نمی شود.

چند تا تماشا می کنی؟

من تقریباً تمام لیگ 1 را تماشا می کنم. باید حریفانم را ببینم. من تقریباً همه بازیکنان را می شناسم. من مالتی پلکس، مسابقات را در ساعت 17:00 تماشا می کنم. من در واقع از برنامه جدید پخش کننده جدید و مسابقات که از ساعت 21:00 تا 20:45 یکشنبه شب ادامه داشت، غافلگیر شدم. همچنین همه مسابقات بزرگ خارج از کشور را تماشا می کنم.

کدام بازیکنان اخیراً توجه شما را جلب کرده اند؟

تعداد معدودی وجود دارد. من باشگاه نیس را از نزدیک دنبال می کنم. و (آمین) گویری ، او واقعاً بد نیست! خودش را تحمیل کرده است. او سال گذشته فصل خوبی را پشت سر گذاشت و در حال تایید آن است. رایان چرکی نیز استعدادی فوق العاده است. او می تواند در این فصل پیشرفت کند. لانس همچنین دارای استعدادهای جوان بسیار امیدوارکننده است، وینگرهایی که خطوط را می شکنند. گذشته از آن، بازیکنانی هستند که فکر نمی کنم در تلویزیون کمتر مشخص باشند. و هنگامی که در زمین، در زندگی واقعی با آنها روبرو می شوم، با خودم می گویم: “وای، آنها بسیار خوب هستند!”

آیا هنوز از اینکه در تابستان امسال در المپیک توکیو شرکت نکرده اید ناامید شده اید؟

یک هدف بود و پاهایم به سرعت از زیر بدنم بریده شد. اما المپیک 2024 برای من اولویت خواهد بود. حتی اگر به معنای گنجاندن آن در قرارداد من باشد، من از آن دریغ نمی کنم. من می دانم که بخشی از تابستان 2024 خود را در کجا سپری خواهم کرد. این المپیک در فرانسه است، صدمین سالگرد آن در پاریس است. من همیشه در مورد آن خواب دیدم! المپیک جام مقدس ورزش است. این بزرگترین رقابت از نظر سطح فوتبال نیست، اما وقتی عاشق ورزش هستید چیزی باورنکردنی است.

واکنش شما به عملکردهای تیم امسال (حذف شده در مرحله گروهی) چگونه بود:

غمگین بودم. واقعاً شرم آور بود. من به همه بازیکنانی که آنجا بودند احترام می گذارم اما به نظر می رسید که باشگاه ها تحریم شده اند. راستش من بازیکنان والیبال، بسکتبالیست ها، بازیکنان هندبال، دختران و پسران را تحسین می کنم. آنها رفتند تا طلا بگیرند. آنها باعث افتخار فرانسه شدند. امیدوارم آن را تجربه کرده و در سال 2024 به همان مدال دست پیدا کنم.