غذای آماده شنبه شب: آنچه از بازی بایرن مونیخ و بوروسیا دورتموند آموختیم

درکلاسیکر مطابق انتظار نام های بزرگی که در هردو تیم بود، با یک بازی کاملا سرگرم کننده در آلیانتس آرنا مملو از 5 گل، رویارویی رابرت لواندوفسکی / ارلینگ هالند و نکات بسیاری برای بحث کردن، یکبار دیگر به عنوان یکی از برترین مسابقات بوندسلیگا، پیش رفت. بنابراین، از بازی برتر شنبه شب چه چیزی یاد گرفتیم؟

1- رابرت لواندوفسکی فراتر از بهترینهاست.

نکته ترسناک در مورد خوشحالی های گلزنی مهاجم ستاره بایرن در این فصل این است که مردم از اینکه او در یکی از بزرگترین بازیهای فصل هت تریک کند تعجب نمی کنند – تقریبا از پیش همین انتظار را دارند و طبیعی به نظر می رسد.

لواندوفسکی در زمان تقابل با دورتموند و لایپزیگ که بطور موقت در رده های بالای جدول بودند، نرخ گلزنی باورنکردنی 1/27 گل در هر بازی داشت. اگر کسی در توانایی لواندوفسکی در تکرار دلاوری های گلزنی اش در فصل گذشته شک داشت، سخت در اشتباه بوده است.

با اینحال، در مراحل ابتدایی بازی شنبه شب، توجهات از او به ماشین گلزنی دورتموند ارلینگ هالند که در ده دقیقه اول دو گل زد، جلب شد. بایرن وحشت نکرد و ماشین همیشگی گلزنی با گل لواندوفسکی در دقیقه 26 و قبل از مساوی کردن از روی نقطه پنالتی درست قبل از پایان نیمه اول، از سر گرفته شد.

گل دقیقه 88 لئون گورتسکا بازی را برای بایرن به سود خود رقم زد، اما قاتل لهستانی به یک بریس راضی نبود و به موقع سه گانه خود را در وقتهای تلف شده کامل کرد. در جدول گلزنان تمام ادوار بوندسلیگا، او اکنون از کلاوس فیشر که در رده دوم این جدول است، فقط یک گل عقب است، اما هنوز هم برای شکستن رکورد ظاهرا غیرقابل شکستن 40 گله گرد مولر در یک فصل، فرصت زیادی دارد.

2- دورتموند برای مارکو فریتس کارت تبریک کریسمس نمی فرستد.

دورتموند می تواند نکات مثبت بسیاری از این بازی یاد بگیرد – به خصوص آنطور که آنها از پشت بلوکها به قصد ترساندن بایرن در ده دقیقه ابتدایی، غرش کنان و فریادزنان بیرون پریدند، اما زمین را در آلیانتس آره نا را احتمالا بیشتر با پشیمانی و ناراحتی ترک کردند تا رضایت و خوشحالی.

کانون اصلی ناامیدی آنها لزوما خودشان نبودند، بلکه داور مارکو فریتس بود. تیم و بویژه کاپیتان مارکو رویس از اینکه به گل سوم بایرن بعد از آنچه خطای واضح لروی سانه روی امره جان [توسط دورتموندی ها] دیده می شد، معتبر و صحیح دانسته شد، عصبانی بودند. رویس بعد از مسابقه، بی پرده [و بدون ترس از توهین به داوری] در این باره صحبت کرد و مدعی شد اگر این اتفاق روی یکی از بازیکنان بایرن رخ می داد، بایرن یک ضربه آزاد پاداش می گرفت.

روس به اسکای گفت: «از دید من این یک خطای واضح است. صادقانه می گویم: اگر این خطا علیه بایرن بود، داور 100 درصد سوت می زد. [همیشه] همینطوری هست. چیزی برای اضافه کردن وجود ندارد.»

ادین ترزیچ مربی دورتموند ضمن موافقت [با صحبتهای مارکو رویس]، گفت: «از نظر من نیز خطای واضحی است. اما اکنون باید آن را بپذیریم.»

قربانی خطای فرضی امره جان گرچه 100٪ از خطا مطمئن نبود، اما رفتار و مدیریت داوران در نیمه دوم را نگران کننده می دانست:

«به طور کلی، من فکر می کنم که در نیمه دوم داور بیش از حد سوت زد. فکر نمی کنم یک خطا هم به نفع ما گرفته باشد. اینکار باعث می شود گاهی اوقات ریتم و سرعت بازی قطع شود، شما می خواهید آنجا باشید – شما در یک نبرد تن به تن هستید و داور برای قرمزها [بایرن مونیخ] سوت می زند. امروز این اتفاق خیلی زیاد افتاده است و من این موضوع را شخصا به او گفتم.

تروشرویی یا مورد خاص داوری جانبدارانه؟ پاسخ این سوال به رنگ تیم شما بستگی دارد.

3- تکامل لروی سانه بخوبی پیش می رود.

با اینکه رابرت لواندوفسکی با هت تریک خود این نمایش را تحت الشعاع عملکرد خود قرار داده بود، عملکرد لروی سانه احتمالا هواداران بایرن را بسیار راضی و خوشحال کرده است. این بازیکن 25 ساله واقعا در حال بالغ شدن به عنوان یک بازیکن برتر در باشگاه است و تأثیر او در روز شنبه قابل مشاهده برای همه بود. دریبلزنی های مستقیم او انواع مشکلات را به وجود آورد، اما او این کار را بدون هدف انجام نمی دهد – همیشه یک نتیجه و هدف نهایی وجود دراد؛ همانطور که در پاس گل او برای اولین گل بایرن دیده شد.

گرچه او از وظایف دفاعی خود غافل نماند و نبرد تن به تن او با امره جان منجر به گل سوم شد که پیروزی حیاتی بایرن مونیخ را تضمین کرد. قبل از این، او در موقعیت بسیار مهمی قرار داشت که خودش را در خط نیمه زمین نگه دارد تا بعد از یک پاس خوب از مارکو رویس، مانع ارلینگ هالند از به به ثمر رساندن هت تریکش بشود.

سانه در آلیانتس آرنا به خوبی در حال پیشرفت است و بعد از مصدومیت جدی در زانو، بطور کامل پاداش تعقیب و تلاش بایرن برای جذبش را بدهد.

4- ,قتی کار سخت می شود …

…  اوضاع سخت می شود. بایرن به طور جدی توسط بروسیا دورتموند محک خورد و در ده دقیقه ابتدایی خود را با نتیجه 0-2 عقب دید و به نظر می رسید ارلینگ هالند هجومی، جروم بواتنگ را شکست داده است.

با این وجود، آنها مقاومت زیادی نشان دادند و ظهور به شکل برنده و با نتیجه 4-2 گواه این موضوع بود. پیروزی زودتر آربی لایپزیگ در آن روز باعث شد تیم یولیان ناگلزمان بالاتر از بایرن به مقام اول برسد، اما “سرویس خدمت رسانی همیشگی در گلزنی” تا قبل از پایان روز شنبه کار کردن را از سر گرفت.

بایرن قصد ندارد به راحتی از مایسترشاله [جام قهرمانی بوندسلیگا آلمان] دست بکشد، و اگر احتمالا کسی فکر کند بعد از فصل سه گانه آنها و تحت این شرایط استثنایی کووید، فرصتی برای غصب آن وجود دارد، ممکن است لازم باشد در مورد آن تجدید نظر کنند.

بله، مشکلات دفاعی وجود دارد، اما بایرن همیشه به نظر می رسد بدون توجه به ضعف در خط دفاع در زمانهایی، یک (یا دو) گل بیشتر از حریف خود به ثمر برساند. اگر Roten Bullen [گاوهای سرخ – لقب تیم لایپزیش] عنوان قهرمانی لیگ را می خواهد، باید کاری فوق العاده خاص انجام بدهد تا آن را با اهرم و دیلم از دسترس بایرن خارج کند.