شالکه 04 : مرگ یک غول فوتبالی

این مدل 21-2020 از تیم شالکه ممکن است از انگ بدترین تیم بوندسلیگا فرار کرده باشد، اما نابودی آنها حکایت از داستانی غم انگیز برای یکی از قدیمی ترین باشگاه های آلمان دارد.

شالکه که مشهور به تولید استعدادهای درجه یک جهانی در اروپا و یکی از باشگاههای حاضر در مرحله حذفی اروپا تا همین سال 2019 بوده، بدلیل سوء مدیریت مالی، عدم سرمایه گذاری و عملکردی بدون شک وحشتناک در زمین خرد شده است. همین که بسوی بوندسلیگا 2 کشیده شود، براحتی فراموش می شود که شالکه همیشه تیم بدی هم نبوده است.

پس از شکست نیمه نهایی فینال لیگ قهرمانان اروپا در سال 2011 مقابل منچستر یونایتد، بازیکنان با بی حالی از زمین اولدترافورد خارج شدند، اما نتیجه ناامید کننده ای بود. اما آینده برای آبی های سلطنتی روشن به نظر می رسید. تیم به کاپیتانی مانوئل نویر و با رائول، که در آن زمان بهترین گلزن برتر فوتبال اروپا بود و در حمله، ترکیبی شگرف از اعجوبه های جوان و حرفه ای های باتجربه با نتیجه 6 بر 1 در مجموع دو بازی رفت و برگشت به تیمی که در نهایت در آن سال نایب قهرمان شد و در لیگ برتر قهرمانشدند.

از نظر شالکه، مصائب آن سقوط کوتاه مدت بود زیرا این باشگاه دو هفته بعد به برلین سفر کرد و با جام بازگشت. بدلیل پیروزی 5-0 مقابل تیم دسته دومی دویسبورگ در فینال جام حذفی.

از جمله گلزنان آن روز یولیان دراکسلر جوان بود. دراکسلر که در شهر گلادبک متولد شده، دوران کودکی خود را در سایه ولتینز آره نا (VELTINS-Arena) گذراند و به عنوان یک کودک هشت ساله به این باشگاه پیوست و 119 بار در ترکیب تیم حضور یافت. دراکسلر بعدا بهمراه تیم ملی آلمان قهرمان جام جهانی و بعنوان کاپیتان تیم ملی آلمان در جام کنفدراسیون های 2017 قهرمان می شود. هافبک پویا نمایانگر همه آن چیزی شد که شالکه از زمان شکل گیری در سال 1904 تجسم آن بوده است.

واژه die Knappen اصطلاحی قدیمی در آلمان معادل معدنچیان (لقب بازیکنان شالکه) است که به تعداد زیادی از بازیکنانی که از معادن زغال سنگ گلزنکرشن برای بازی می آوردند اشاره دارد. شالکه علی رغم خاستگاه حقیرانه خود، یکی از اصلی ترین باشگاه های شگفت انگیز آلمان محسوب می شد. خیلی قبل تر از ظهور رقبای سرسختی نظیر بروسیا دورتموند، تیم فوتبال شالکه یکه تاز در منطقه وستفالیا بود، و به مدت یازده فصل از سال 1933 تا 1944 در بازیهای خانگی بدون شکست ماند و شش قهرمانی در بوندسلیگا را کسب کرد. سبک بازی “فرفره” این باشگاه متحولانه بود. با استفاده از تاکتیک های اولیه که توسط تیم های اسکاتلندی به کار گرفته شده بود، یک تیم از پیشگامان فوتبال مفاهیم پاس تک ضرب و استفاده از فضای بدون استفاده در زمین را ارائه داد. این سبک تغییری در سبک سنتی و سنگین “شوت و دویدن” که مورد علاقه اکثر مربیان آن زمان بود بشمار می آمد. ستارگان اولیه فوتبال مانند فریتز تلن، ارنست رکمان، کاپیتان سابق آلمان فریتس شپان و یکی از بزرگترین مهاجمان باشگاه در تمام دوران، ارنست کوزورا ، شالکه 04 را در نقشه ظهور تیم های فوق العاده فوتبال اروپا قرار دادند.

پس از اینکه سر و صدای دوران پسا جنگ برای مدتی باشگاه را از خط خارج کرد، شالکه در دهه 1950 برتری خود را بدست آورد و دوباره در پایان همین دهه بار دیگر قهرمان آلمان شد و در فینال 3-0 هامبورگ را شکست داد.

شالکه 04 توانایی مداومی در تولید فوتبالیست ها نشان داده است – چه دراکسلر و چه کوزورا – که توانایی بازی در بالاترین سطح را دارند، حتی در حد کاپیتانی مانشافت و توانایی آوردن جام به گلزنکرشن باز را دارند و نیز می توانند باعث شوند هیجان و هیاهو در این تیم در همین دهه گذشته را برای 155000 عضو آبی های سلطنتی مشکل کنند. در طول هر دوره موفقیت برای شالکه، هویت و ارتباطات طبقه کارگری آنها حفظ شده است. در حالیکه ممکن است بازیکنان، مدیران و استادیوم ها تغییر کرده باشند، باورها و منش و فرهنگ جامعه باقی مانده است، اما عدم قهرمانی این تیم از سال 1958 در لیگ و عدم قهرمانی یا راهیابی به فینال جام حذفی از سال 2011 باعث شده آنچه زمانی در بوندسلیگا تاریخ پرافتخار بشمار می رفت، طی یک دهه سختگیری اقتصادی، تصمیمات سوال برانگیز هیات مدیره، و چرخه مدیریتی، از بین رفته است و با رکورد تقریبا تاریخی 30 بازی بدون پیروزی پشت سرهم به اوج خود می رسد.

لجاجت و یکدندگی در راس مدیریت شالکه باعث شده استعدادهایی که از طریق آکادمی پرورش می یابند، از سطح خوب به هیچ جایی در فوتبال برسند، یا در مورد الکساندر نوبل، به هیچ جایی در فوتبال نمی رسند. نوبل در ابتدای فصل 20-2020 کاپیتانی در شالکه را رها کرد درحالیکه فقط یک سال از قراردادش باقی مانده بود. نوبل با انتقال خرید در پایان قرارداد به بایرن در تعطیلات زمستانی موافقت کرد؛ اقدامی که باعث ایجاد موج نارضایتی در سطوح مدیریتی شالکه شد. نوبل وسط بدترین دوره بدون برد باشگاه تابحال، باشگاه را ترک کرد و هرگز دیگر برای باشگاه بازی نکرد. نوبل نام دیگری در لیست اعجوبه هایی بود که ولتینز آره نا را ترک کردند و شهرتی کم اما لکه دار دارند.

تلاش بی نتیجه نوبل برای ترمیم رابطه از بین رفته بین دومین کانون بزرگ هواداران آلمان و هیئت مدیره کاری از پیش نبرد. باشگاه که زمانی بخاطر ارتباط با طبقه کارگری مورد احترام بود، بدلیل مجموعه ای از بحث ها مانند مشارکت با غولهای انرژی روسیه “گازپروم” و یک سری سرمایه گذاری های خصوصی، شاهد افزایش شکاف بین طرفداران و هیئت مدیره بود.

هنگامی که شالکه سرانجام یک بار دیگر طعم پیروزی را چشید، طنز خاصی وجود داشت که یکی دیگر از ستاره های جوان تیم – دیوید هاپ – جوان 19 ساله، است که برای تیمی که بیش از یک سال و بعد از پیروزی 4-0 برابر هافنهایم کوچکترین پرتوهای امید را فراهم کرده است.

آلمان با به درد سر افتادن یک باشگاه بزرگ که بیگانه نیست. باشگاه هامبورگ با وجود قهرمانی در اروپا و شش بار قهرمانی در آلمان، از زمان سقوطشان در سال 2018 در بوندسلیگای 2 بساط خود را پهن کردند. و هواداران تیم شورت قرمز ها die Rothosen (هامبورگ) از دشواری های بازی در بوندسلیگای 2 آگاه هستند.

اگر قرار باشد در پایان این فصل از رقابتها شالکه اولین سقوط خود را در بیش از 30 سال گذشته تجربه کنند، چه کسی می داند چه زمانی دوباره به بوندسلیگای 1 برخواهند گشت. بیماری همه گیر Covid-19 فقط مشکلات مالی موجود را تشدید می کند. اگر باشگاه قدیمی معدنچیان بخواهد موقعیت خود را به عنوان یکی از قدیمی ترین و بزرگترین تیم های آلمان حفظ کند، برای رفع مشکلات مالی خود نیاز به حفر معدن طلا دارند.